DSC70

i i hnł    Ku \v\hnu\ych ibiorowtsk roślinnych Polski 127

szym opincowimiu W, Mnlu»»klpwlc>« (2001) podana jest grupa gatunków charakterystycznych ora/ wynVnii^cych dln klasy Quercetea robori-petraeae. która reprezentuje opisywane luny mics/nnc na siedliskach ubogich i kwaśnych. Wyodrębnia się In kito gatunki wyróżniające dla poszczególnych zelotów. Trudności w piuktycc może natomiast sprawiać rozróżnienie opisywanych kwaśnych dąbrów, Nzczcgólnlc tych przekształconych, od borów sosnowych i mieszanych.

Przydatność kwaśnych dąbrów dln leśnictwa jest duża lub bardzo duża, gdyż w uprawie zńąjdują się tani sosna i dęby dostarczające dobrej jakości drewna. Niewątpliwie sosna przenika do lasów mieszanych w sposób nątural-ny, jednakże obecnie większość tych drzew została wprowadzona w sposób sztuczny. Fitocenozy kwaśnych dąbrów mogą być wykorzystywane do rekreacji czynnej i pobytowej ze względu na walory zdrowotne, estetyczne oraz odporność dna lasu nu wydeptywanie. W przypadku rekreacji masowej natęży jednak wprowadz.ać pewne ograniczeniu.

Jak już wcześniej wspomniano, z. syntuksonomicznego punktu widzenia opisywane zbiorowiska należą do jednej klasy Quercetea robori-petraeae.

klasa Ouercetea robori-petraeae Br.-BI. et R. Tx. 1943 rząd Ouercetalla robori-petraeae R. Tx. 1931 związek Ouerclon robori-petraeae Br.-BI. 1932 Lasy mieszane - kwaśne dąbrowy

Holcus mollu - kłosówka miękka llypnum cupressiforme Lathyrus montanus - groszek skrzydlasty Lonicera periclymenum - wiciokrzew pomorski

gat. charakterystyczne i wyróżniające dla klasy (Ch. i DCI.)

Carexpilulifera - turzyca pigułkowata Hieracium laevigatum - jastrzębiec gładki Hieracium murorum - jastrzębiec leśny Hieracium sabaudum - jastrzębiec sabaudzki

pomorski acidofilny las dębowo-bukowy - Fago-Quercetum petraeae R. Tx. 1955

gat. charakterystyczne dla zespołu (ChAss.) gat. wyróżniające dla zespołu (DAss.) brak    Carex pilulifera - turzyca pigułkowata

Lathyrus montanus - groszek skrzydlasty Quercus petraea - dąb bezszypułkowy

Płaty zespołu Fago-Quercetum petraeae osiągają w Polsce wschodni kres zasięgu i zajmują niewielki obszar w północno-zachodniej części kraju (ryc. 54). Najlepiej wykształcone fitocenozy tego zespołu znajdują się w okolicach Szczecina. Zbiorowiska Fago-Quercetum petraeae występują na podłożu piaszczysto-żwirowym, głównie na glebach bielicowych i płowych, najczęściej na wzgórzach morenowych, głównie na Pomorzu i Ziemi Lubuskiej.