DSC73

wsadem fttoccfioxy te ttą tmjhnżbż,*'    ‘1_

praedr wszystkim dębu m^co    sy/i'afic-ct) om* ftn*m*kt* Ukt^wll

śr&tffc*rmroeuropisj»kt molttefllliy *** 'łłli**wv »v-f> ,..^    ^

mzsżfo Mruncf/rtMc&ftf* ehrm, otulił ł**‘tt'nw'M,' (M^łtyyy i Jf ’ '•N>_łli. ^Sk\

***)    I

*t+cmc rlla sr%(ntln (i *!>/% **>)    M«l . M > I    ^ «C

Hw>.

V

^jj|

-v/ ozsęścł .V£źł# Polskiego, nu ohtrs.nrs.c Wfo/kopol\K» j <5X Zif «'szy-stłcfch dąbrów kwaśnych wytttępiących w vŹ23ss? wysunięte w kierunku wschodnim //>lohł\vi,sko _hwi'    W*^

fm wada Aj^»żir-j0BgA

rozmieszczenie południowych kwaśnych dąbrów m/*rnzeae i JLuzulo /uzuloidis-Qttercetum zJ-M. 1996)    P*tntat) _(nt ^^7 g

Zbiorowisko acidofiincj dąbrowy łł/>.o\v**| ",vxi^p^^

..V W⁴

*****

Qne*C+tHm **+r»r^ **

.j^rcr H^. ,VfxT-.obfiłK2

Awasra ono tereny płaskie łub lekko faliste o Diaszc^ro. Si ^ ^c7/e*-» 'Otworzone z piasków gliniastych mają ,„ charakter łub brummych wyługowanych. Są to więc siedliska stosunkowo nie można stu ienlzić, iż ten typ dąbrowy kwaśnej jest mjbmlmjśtim \\zcfcdem syntaksonomicznym do boru mieszanego,

Z tJon si} cznego punktu widzenia są to bardzo ubogie podwm yatunkowyTn ritocenozy. W drzewostanie (A) mamy do czynienia mcm przede wszystkim dębów, z wyraźną dominacją dębu bc/sr:w .

(0atrrtzis pernrea). W domieszce, z małym stopniem pokryw ^{u s}-również sosna zwyczajna (Pizjus sy/vestris) i brzoza bmd®wkow&$ vzh/u/u). U stosunku do pozostałych zespołów kwaśnych dąptów^9 charakteryzuje się małym udziałem lub brakiem buka £$|§§pp *    krzewów (B) reprezentowana ^1f'^oł