Foto2172

Ik Czasom dochodzi do podjęciu drastycznych środków, ogłoszenia jednego ze stanów nadzwyczajnych.

Aby rozwiązać konkretne problemy związane z kryzysem, należy przeprowadzić głęboką analizę cyklu kryzysowego. Te kroki powinni podejmować menedżerowie kryzysów. Dzięki nim jest możliwe stworzenie sensownych, profesjonalnych programów kryzysowych.

Program kryzowy jest szczegółowym ciągiem kolejnych czynności, które należy podjąć w sytuacjach szczególnych, aby osiągnąć konkretny cel. Program wymaga zabezpieczenia personalnego, materiałowego i finansowego.

W gestii menedżera programów kryzysowych⁵ znajduje się przygotowanie programów kryzysowych dotyczących potencjalnego zagrożenia, a także propozycje racjonalnego wykorzystania zasobów ludzkich, materiałowych i finansowych. Menedżerem programów kryzysowych powinien być pracownik urzędu gminy, starosty, wojewody.

Menedżer reagowania kryzysowego⁶ odpowiada za prawidłowe wykorzystanie zasobów, którymi dysponuje w momencie wystąpienia zagrożenia. Może nim być szef policji, straży pożarnej, szefowie wszystkich służb i podmiotów, dyrektorzy wydziałów urzędu gminy, starosty i wojewody.

Aby dostrzec symptomy zagrożeń i przeciwdziałać nim, należy prowadzić monitorowanie sytuacji kryzysowej. Ułatwi to pracę menedżerom kryzysów we wszystkich fazach zarządzania kryzysowego. Niejednokrotnie widzimy niewłaściwie wykorzystane środki finansowe. Dzieje się tak wówczas, kiedy rozwiązaniem kryzysu zajmują się osoby niekompetentne.

Eskalacja jest kolejnym elementem cyklu kryzysowego. Mn miejsce wówczas, gdy kryzys przekroczy granicę zdarzeń dopuszczalnych⁸. W tym przedziale zdarzeń prowadzi się dzlnlttnin rutynowo. Uczestniczą w nich slutby dyżurne. Rozwój sytuacji cnly czus Jest monitorowany. Jeszcze nic Jest konieczno slęgunlo po środki nadzwyczajno.

' Ii Uniui Istota pióiuiwniilii w junądunlu kryzysowym. Zob.: I Konferencja tiisnii Kryzysowi*', ni Zsrwplwtnl# kryzysowa w trnnsporolf lądowym im Pomorzu, W Mul# Mwsks, N/v/wln 2003, s< 200.

' ifiklfenij Si IllOi

' I Oetfbuwikt, '/fn/f|(lwniii> kryzysowa uwiodą,,,, op. olt., j. 23.

* Ihtdtrfii »r 23.

%

Jeżeli granica poziomu standardu jest przekroczona, wówczas istnieje prawdopodobieństwo podejmowania decyzji wykraczających poza normalne procedury.

Jeśli nic będą podjęte odpowiednie kroki, kryzys zbliży się do kolejnego poziomu, czyli konfrontacji. Na tym poziomie podejmuje się racjonalne działania, nawet może dojść do użycia sił zbrojnych.

Jeżeli sytuacja nadal niekorzystnie rozwija się, to należy wprowadzić procedury nadzwyczajne, ale musi to być decyzja uzasadniona. Podjęcie takiej decyzji może przynieść konsekwencje bardzo niebezpieczne, ale odwlekanie również może powodować zgubne skutki.

Ludzie doświadczeni przez różne nieszczęścia, np. klęski żywiołowe, racjonalnie myślący, na ogół potrafią przewidywać i zapobiegać ewentualnym zagrożeniom, niebezpiecznym zdarzeniom. Z wyprzedzeniem przygotowują się, aby podołać trudnościom w pierwszej fazie zagrożenia. W sytuacji zagrożenia reagują racjonalnie, potrafią udzielać pomocy poszkodowanym. Wiemy też, że są i takie sytuacje, kiedy nieszczęście, katastrofa niczego nie nauczyła ludzi. Nadal narażają się na zbędne ryzyko, marnują środki materialne i finansowe, lekceważą symptomy niebezpieczeństwa. Najczęściej powodem tej sytuacji jest brak koncepcji nowoczesnego zarządzania kryzysowego.