zny j
4) wprowadzić czasowy zakaz wstępu do pomieszczeń skażonych;
5) wprowadzić zakaz spożywania żywności podejrzane) o skażenie, a w razie potrzeby zarządzić jej zbadanie, odkażenie, zniszczenie lub przeznaczenie do innych celów;
6) nakazać sekcję zwłok osoby zmarłej, u której rozpoznano lub podejrzewano chorobę zakaźną;
7) zakazać wykonywania sekcji zwłok ludzi i zwierząt, gdy mogłaby ona prowadzić do zakażenia osób lub skażenia środowiska, z wyjątkiem przypadku, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa;
8) nałożyć inne, konieczne do ochrony zdrowia publicznego, obowiązki i ograniczenia”. Szczególna rola wojewody w realizacji tych decyzji wynika z faktu, ze to na
nim spoczywa obowiązek zapewnienia warunków izolacji lub kwarantanny przez zapewnienie odpowiednich pomieszczeń, wyposażenia oraz skierowanie do pracy osób posiadających odpowiednie kwalifikacje1*.
Rozpoczęcie działań związanych ze zwalczaniem rzeczywistego bądź potencjalnego zagrożenia epidemią następuje po ogłoszeniu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Ogłoszenie to w formie rozporządzenia wydaje wojewoda na wniosek państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Dla obszarów większych niż województwo uprawniony do tego jest minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej na wniosek głównego inspektora sanitarnego. W rozporządzeniu można określić szereg ograniczeń, takich jak:
1) czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się;
2) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych;
3) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,
4) zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności;
5) obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów;
6) nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przcciwepidemicznych przewidzianych planami przeciw-epidemicznymi;
7) obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych.
Istnieje również możliwość skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii personelu medycznego w trybie decyzji administracyjnej57.
5 Tamie, en. 13 ua. 2.
'* Można mieć wjipbmid, czy zapis len jest poprawny. Wojewoda jcvt reprezentantem rządu w terenie, a jedno-czcinic organem nadzoru i koordynacji, W tym wypadku został sprowadzony do roli wykonawcy. Zob. art. 3ł ust. 7 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zaluzcA.
Tamże, art. 4A-47.
Na potrzeby zwalczania epidemii sporządzono Polski Plan Pandcmiczny. Jednak szczegóły dotyczące zasad wyegzekwowania wprowadzonych nakazów i zakazów czy organizacji punktów izolacji i kwarantanny nie wynikają bezpośrednio z przepisów prawa. Nie określono również zasad współdziałania różnych służb w takich sytuacjach. Wszystkie te zagadnienia pozostawiano do rozstrzygnięcia w ramach poszczególnych województw. W efekcie to plan zarządzania kryzysowego wojewody powinien stać się zasadniczym dokumentem regulującym wszystkie te zagadnienia w odniesienia do administracji zespolonej niezespolonej oraz samorządowej na obszarze województwa. W planie tym dodatkowo powinny zostać zharmonizowane zadania z zakresu przeciwdziałania epidemii z zadaniem przeciwdziałania atakom terrorystycznym. Cechą charakterystyczną bioterroryzmu jest bowiem brak jednoznacznych symptomów użycia broni biologicznej". Stąd symptomy zachorowań masowych wymagają również analizy pod tym kątem, czego omawiane wcześniej przepisy nic przewidują.
Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt". Organem wiodącym przy tego typu zagrożeniach jest powiatowy lekarz weterynarii będący organem niezespolonej administracji rządowej w powiecie. Lekarz powiatowy podlega wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii, który wchodzi w skład wojewódzkiej administraqi zespolonej. Jednocześnie lekarz wojewódzki w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa sanitarno-epizootyczncgo na obszarze swojej właściwości podlega głównemu lekarzowi weterynarii*0.
Do zadań lekarzy weterynarii na wszystkich szczeblach administracji należy wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt. W tym celu są oni zobowiązani do przygotowania i poddawania stałej aktualizacji planów gotowości zwalczania poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt oraz do powołania własnego zespołu kryzysowego*1. W planach tych mają być przydzielone zadania organom administracji rządowej i samorządowej, a także poszczególnym podmiotom oraz wskazany zakres ich udziału w działalności zespołu kryzysowego. Ponieważ lekarz weterynarii nie jest organem administracji ogólnej, takie przydzielenie zadań może być skuteczne tylko wówczas, gdy zostanie oparte na kompetencjach wojewody.
Podobne problemy realizacyjne zawierają akty wykonawcze. Zgodnie z nimi organy inspekcji weterynaryjnej w celu realizacji zadań określonych w planach gotowości mogą zawierać umowy i porozumienia z organami administracji rządowej, samorządowej i innymi podmiotami oraz współpracować z zespołami reagowania
5* Zob. aenei. P Kępka, Biolerroryzm, Mika wobec u cycu broni ImAoguziu/, Wusrawa 2009.
" Usuwa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chnrńli takalnych zwierząt (leku jedn. DtU z 2008 r. nr 213, poz. 1342 ze im.).
*° Art J-l I usuwy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Wcterynaryjnci (Dxl3 z 200? t nr 121, poz. 842). fl Art. 34 ust. 1-3 usuwy o ochronie zdrowia zwienęt
47