Foto2281

s

	| 2	3	4	_*
1	I    3. Ustalenie ministerstwa / wiodącego oraz ministerstw II    służb współdziałających, 1 przekazanie informacji według I wloSciwoScl I 4. Weryfikacja obiegu Informacji 1 wraz z ustaleniem, które służby I widzą potrzebę reakcji na I Informację o zagrożeniu. I 5. Zebranie prognoz I sporządzanych przez I zaangażowane ministerstwa 1 i służby. 1 6. Aktualizacja danych o sytuacji I co 12 godzin	3,    Uruchomienie procedur reagowania kryzysowego. 4.    Sporządzenie lifty możliwych scenariuszy rozwoju sytuacji ze wskazaniem najbardziej niekorzystnego. 5,    Ustalenie zakresu wsparcia ze strony Innych ministerstw i służb oraz nawiązanie współpracy w tym zakresie 6.    Przekazywanie RCB wypracowanych propozycji scenariuszy i możliwości działań w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji	3.    Przewidywanie możliwych zogrożen dla własnego obszaru działania oraz scenariuszy 1 możliwości działań w przypadku zaistnienia niekorzystnego rozwoju sytuacji. 4.    Przekazywanie RCB wypracowanych propozycji scenariuszy 1 możliwoicl działań w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji.	3. Przekazywanie ACH wypracowanych propozycji scenariuszy i rno# *•,'.< dzieląf 1 w przypadku niekorzystnego rozwoju sytuacji na terenie n
I (zagrożenie sytuacją kryzysową w obszarze działania jednego ministra przy rutynowym wsparciu Innych ministrów 1 służb)	X. Działania Jak przy poziomie .0*1.1'. 2.    Ustalenie, jakie działania zostały podjęte przez ministerstwo wiodące 1 Innych uczestników 3.    Zebranie przewidywanych scenariuszy od uczestników działań. 4.    Opracowanie wariantów możliwego rozwoju sytuacji. 5.    Opracowanie prognozy najbardziej niekorzystnej. 6.    Opracowanie wariantów działań pozwalających na uniknięcie eskalacji zagrożenia bądź minimalizujących jego skutki	X. Monitorowanie działań podjętych w ramach wykonywania procedur reagowania kryzysowego przez odpowiednie organy i instytucje, wiodące i współpracujące, okreilone w siatce bezpieczeństwa ministerstwa. 2.    Zwołanie posiedzenia Zespołu Zarządzania Kryzysowego ministra (ZZK). 3.    Ustalenie potrzeb w zakresie wsparcia ze strony Innych ministerstw. 4.    Przygotowanie wniosku o zwołanie RZZK.	X. Przygotowanie do uruchomienia procedur reagowania kryzysowego w sytuacji mogącej mieć wpływ na właściwość ministra. 2. Wskazanie organów i instytucji wiodących i współpracujących, zgodnie z siatką bezpieczeństwa ministerstwa. 1_1	1.    Podjęcie działań interwencyjnych w ramach « i Środków województwa 2.    Analiza potrzeb w zakresie użycia srf ■ Środków podporządkowania centralnego 3.    Wypracowanie koncepcji rozwiązania możliwej sytuacji kryzysowej 1 - - ->

Poziom zagrożenia: „3"

(zagrożenie sytuacją kryzysową wykraczające poza kompetencje jednego ministra, zwołanie Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, RZZK)

X. Przygotowanie materiałów na posiedzenie RZZK.

2.    Przekazanie wykonawcom decyzji podjętych podczas posiedzenia RZZK

i monitorowanie Ich realizacji.

3.    Przygotowywanie cyklicznych Informacji o sytuacji na potrzeby RM oraz prognozowanie rozwoju sytuacji

4.    Przygotowanie zapotrzebowania na wsparcie ze strony innych państw i organizacji międzynarodowych

5.    Koordynacja wymiany Informacji o sytuacji w kraju na potrzeby właściwych instytucji UEI NATO za pośrednictwem punktów kontaktowych zlokalizowanych w ministerstwach I instytucjach.

6.    Wymiana informacji w ramach systemu NCRS

7.    Dokonanie oceny sytuacji w kraju pod względem zasadnoSci wprowadzenia stanu nadzwyczajnego

I zakresu niezbędnych ograniczeń, nakazów i zakazów. Sformułowanie rekomendacji dla RZZK

1.    Przedstawienie analizy sytuacji i podjętych działań

2.    Przekazanie wykonawcom zadań szczegółowych I nadzór nad ich realizacją

3.    Koordynowanie działań ministerstw, w tym w zakresie zgłoszonych zapotrzebowań na wsparcie

4.    Wprowadzenie całodobowego trybu pracy ZZK ministra

5.    Monitorowanie realizacji własnych procedur reagowania kryzysowego oraz ministerstw współdziałających.

6.    Określenie potrzeb uruchomienia państwowych rezerw gospodarczych, stosownie do rodzaju zagrożenia I oszacowanych potrzeb, celem zwolnienia rezerw przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

7.    Przekazywanie RCB bieżących Informacji o rozwoju sytuacji

I podjętych działaniach.

8.    Wymiana Informacji z UE

I NATO w ramach istniejących punktów kontaktowych w ministerstwie

X. Uruchomienie procedur reagowania kryzysowego w zakresie leżącym w kompetencji ministra.

2.    Zwołanie posiedzenia ZZK ministra.

3.    Wprowadzenie całodobowego trybu pracy ZZK ministra

4.    Uruchomienie własnych zasobów, sil I Środków.

5.    Realizacja procedur reagowania kryzysowego I zadań w ramach realizacji zadań własnych oraz wsparcia ministra wiodącego, wynikających

z procedur i ustaleń RZZK.

6.    Bieżąca analiza rozwoju sytuacji i prognozowanie jej rozwoju

1. Występowanie o dodatkowe sity i Środki podporządko wania centralnego (np. do MON) niezbędne do likwidacji zagrożenia i/lub jego skutków