ma 2008 r. w sprawie rozpoznawania i wyznaczania europejskiej infrastruktury krytycznej oraz oceny potrzeb w zakresie jej ochrony. Celem dyrektywy jest zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony IK, która zlokalizowana jest na terytorium państw członkowskich, a jej zakłócenie lub zniszczenie miałoby istotny wpływ na co najmniej dwa państwa członkowskie. Art. 12 wspomnianej dyrektywy nakłada na państwa członkowskie UE obowiązek wyznaczenia punktu kontaktowego do spraw ochrony IK, który jest odpowiedzialny za koordynację kwestii związanych z ochroną europejskiej IK. W myśl przytoczonego art. 11 uzk funkcję tę pełni RCB.
W przypadku NATO agendą, która koordynuje prace dotyczące ochrony /K'", jest Wysoki Komitet Planowania Cywilnego. Komitet ten podjął decyzję o szukaniu możliwych metod pomocy państwom członkowskim w przygotowaniu się do ochrony populacji przed atakami terrorystycznymi skierowanymi na IK. Poszukiwanie metod ochrony ludności częściowo wiąże się z narzędziami, jakie wdraża NATO w ramach systemu reagowania kryzysowego. Jednym z elementów wdrożenia tego systemu w Polsce jest przygotowanie projektu zarządzenia Prezesa RAf dotyczącego wykazu przedsięwzięć i procedur systemu zarządzania kryzysowego z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z członkostwa w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. Wykaz ma dodatkowo określić organy odpowiedzialne za uruchamianie wspomnianych przedsięwzięć i procedur. Generalnie ma regulować zdolność Polski do realizacji m.in. przedsięwzięć wynikających z NATO Crisis Rcsponse System (NCRS), określanego w polskich przepisach niezbyt ściśle jako Narodowy System Pogotowia Kryzysowego NATO (NSPK). Przypomnijmy, iż w pierwotnej wersji uzk mówiono wprost o wykazie zadań i procedur NSPK i wykazie przedsięwzięć NSPK,U. Obecne brzmienie, wbrew zarzutom części polityków i ekspertów, jest zapisem znacznie szerszym i w żaden sposób nie likwiduje współpracy z NATO w ramach NCRS, a wręcz ją poszerza o inne ministerstwa i urzędy, niż to pierwotnie zakładano. Jednocześnie zadania realizowane w ramach zobowiązań sojuszniczych mają stać się rutynowymi działaniami poszczególnych
111Prace dotyczące poszukiwanit metod i sposób ochrony IK z perspektywy funkcjonalne; opracowywane sij przez wufulut podlegle Wysokiemu Komitetowi Planowania Cywilnego zarządy i komitety. Główny ciężar prac związanych x ochrony IK w/i.jf na Meble Komitet Ochrony Cywilnej. Z jego inicjatywy przedsfnwicide wszystkich zirzjjilów I komitetów »potykaji| się w celu wymiany Informacji dotyczącej ochrony IK. Spotkania te dmą możliwo# wymiany informacji na rcm.it irwaj-jcych i planowanych prac w obszarze IK na forach poszczególnych /a rządów i komitetów. Ochrona IK została określona jako priorytetowy obszar w ramach Planowania Cywilnego na Wypadek Zifiioitdjui od wiciu lat .Wytyczne Ministerialne dotyczące Planowania Cywilnego na Wypadek Zagrożeń* NATO odnośł.) się do kwestii ochrony IK. W 2001 r. Komitet Ochrony Cywilnej utworzył grupSf Ad Moc, maj-jc) u udanie rozpoczęcie prac związanych z tematyki) ochrony IK. Pierwszym przedsięwzięciem grupy hylo (porządzenie kwestionariusza, który został rozesłany do państw członkowskich vv celu uzyskania informacji, jak kwestie ochrony (K rozwiązane ś.) w państwach Sojuszu. Prace NATO w obszarze IK skupiły się głównie na infrastrukturze energetycznej.
V pierwotnym brzmieniu uzk art. 7 ust. 4 stanowili .Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia rnepodJesn j^cego ogłoszeniu. określa wykaz zadań i procedur NSPK, w tym sposoby i tryb ich uruchamianu, /worty dalej wykazem przedsięwzięć NSPK*
organów w ramach zarządzania kryzysowego. Przy okazji, poprzez odejście od prostego tłumaczenia nazwy z języka angielskiego, wykaz został uniezależniony od ewentualnych zmian terminologii procedur kryzysowych NATO.
Art. 11.
2. Do zadań Centrum [RCB] należy:
14) informowanie, zgodnie z właściwością, podmiotów, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 3, o potencjalnych zagrożeniach oraz działaniach podjętych przez właściwe organy;
15) współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej.
4. Rada Ministrów lub Prezes Rady Ministrów mogą zlecić Centrum [RCB] dodatkowe zadania związane z zarządzaniem kryzysowym.
Pozyskiwanie od komórek właściwych w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędach wojewódzkich niezbędnych informacji dotyczących aktualnego stanu bezpieczeństwa na obszarze danego województwa jest zadaniem pośrednio wyinterpretowanym z zadania, jakie ciąży na komórkach organizacyjnych właściwych w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędzie wojewódzkim"7. Zadanie to polega na przekazywaniu do RCB aktualnego stanu bezpieczeństwa na właściwym terytorialnie obszarze. Skoro takie zadanie ciąży na 16 urzędach wojewódzkich i mają one wszystkie przekazywać tego typu informacje ni.in, do RCB, to jasne jest, że RCB musi mieć za zadanie pozyskiwanie i przerabianie tego typu informacji. Jest to więc zadanie związane z monitoringiem potencjalnych zagrożeń, ale mające szerszy charakter, gdyż zakłada nadzorowanie całego stanu bezpieczeństwa kraju. Przy okazji pojawia się pewna niekonsekwencja ustawodawcy. Z jednej strony w zadaniach RCB wymienia się monitoring potencjalnych zagrożeń, ale już monitoring aktualnego stanu bezpieczeństwa ujęto pośrednio, jako zadanie bierne. W formie aktywnej przypisano je komórkom urzędów wojewódzkich. W przyszłości wskazane byłoby jasne dopisanie do zadań RCB monitoringu aktualnego stanu bezpieczeństwa państwa.
Na koniec należy dodać, że omawiany art. 11 ust. 2 uzk nic wyczerpuje całości zadań RCB, gdyż na mocy art. 11 ust. 3 RM lub Prezes RM mogą mu zlecić dodatkowe zadania związane z zarządzaniem kryzysowym.
1,7 Art 14 ust. 6 uzk: .Do zadań komórki organizacyjnej właściwej w sprawach zarządzania kryzysowego w urzędzie wojewódzkim należy w szczególności (-.) dostarczanie niezbędnych informacji dotyczących aktualnego stanu bezpieczeństwu dla wojewódzkiego rei polu urządzania kryzysowego, ropołu urządzania kryzysowego działającego w urządzić obsługującym ministra właściwego da spraw wewnętrznych oraz Centrum |RCBJ,"