Holistyczny proces projektowania polega na wielopłaszczyznowej współpracy. W przeciwieństwie do konwencjonalnego liniowego procesu podzielonego na dziedziny, holistyczny proces to projektowanie każdego elementu budynku i jego systemów technicznych jednocześnie. Budynek jest zintegrowany z klimatem — kontekstem natury, ale również z kontekstem kulturowym. Coraz częściej stosuje się dawne, wernakularne, pasywne elementy kontroli klimatu wewnętrznego. Elementy budynku są zintegrowane ze sobą. Jego okna współpracują z systemami wentylującymi i grzewczymi, systemy oświetleniowe współpracują z systemami zacieniającymi itd. Budynek dzięki holistycznemu projektowaniu jest autentyczny, tańszy i projektowany świadomie. Jego zapotrzebowanie na energię jest projektowane już na samym początku procesu projektowego.
Wszystkie elementy budynku zrównoważonego są projektowane jednocześnie i wpływają na siebie. Rozkład funkcji sprzyja konstrukcji i sprzyja instalacjom, konstrukcja sprzyja instalacji, a instalacje współgrają z konstrukcją. Coraz częściej konstrukcja ma zawarte w sobie elementy instalacyjne, a na ich sprawność oraz koszt wpływa bryła, czyli szeroko rozumiana architektura budynku. Projekt detali i wnętrz także wpływają na energochłonność - szczególnie na zapotrzebowanie na sztuczne oświetlenie oraz jakość dystrybucji naturalnego światła.
Klasyczną definicję piękna uzupełniam o wielowymiarowość
• harmonia z naturą i kulturą - współpraca, synergia, integracja;
• umiar - minimalizm, niskoenergochłonność;
• stosowność - optymalne koszty w całym cyklu życia budynku;
• użyteczność - budynek jako schronienie, nie jako ciężar, wysoki komfort i jakość klimatu wewnętrznego.