Horacy, Do Mecenasa po łacińsku i po polsku

RORATIUS, CARM 11.20

Nonusitata nec tenui ferar pinna biformis per liquidum aethera vates neque in terris morabor longius invidiaque maior

urbis relinquam. non ego, pauperom sanguis parentum. non ego.guem yocas, dilecte Maecenas. obibo nec Stygia cohibeor unda.

»am iam residunt cruribus asperae pelles et album mutor in alitem supeme nascunturque leves per digitos umerosque plutnae.

iam Daedaleo notior Icaro visam gementis litora Bosphori Syrtisque gaetulas canorus aies Hyperboreosque campos;

me Colchus et qui disśimulat metum Marsae cohortis Dacus et ultimi noscent Geloni. me peritus discet Hiber Rhodaniaue ootor.

absint inani funere neniae luctusąue turpes et ąuerimoniae; conpesce clamorem ac sepulcri mitte superyacuos honor es.¹

Do Mecenasa

Niezwykłe mając i niekruche skrzydła wzlecę poeta z dwóch natur złożony w przejrzysty eter nie będę już dłużej mieszkał na ziemi i wyższy nad zawiść

wzgardzę miastami ja co z ubogiego rodu wyszedłem a goszczę u ciebie ia Mecenasie mói drogi nie umrę nie będę więźniem za wodami Styksu

Tuż tuż Chropawa mi skóra golenie ściska przemieniam się w ptaka o białym łbie a u ramion'i zewsząd u palców jakież mi gładkie wyrastają pióra

Szybszy niż Ikar już oglądam w locie huczącą w dole cieśninę Bosforu Syrty Getulów śpiewający łabędź hyperborejskie nawiedzam równiny

Mnie pozna Pak i mieszkaniec Kolchidy Gelon siedzący aż na kńcu świata mnie uzna moje będzie chwytał pieśni Hiszpan obyty i Gal znad Rodanu

Niechaj nie będzie nenii na zbytecznym pogrzebie ani szkaradnych narzekań i żalów zabroń uderzać w lamenty i niepotrzebnych oszczędź mi honorów

Adam Ważyk¹

¹Q. H. Flaccus, Opera omnia, ed. Octayius Jurewicz, vol. I, Car mina et Epodon Librum, Wrocław 1986, s. 209 - 211. Tekst oparty ha wydaniu krytycznym: Flacci Opera, ed. Fridericus Klinger, wyd. 5, Leipzig 1970.

1

Horacy, Dwadzieścia dwie ody, przełożył Adam Ważyk, opracował S. Stabryła, Bibl. Nar. Seriali, Nr 232, Wrocław 1991,145-47.