Ze względu na silne działanie zmniejszające skurcz mięśnia sercowego w niewydolność krążenia antagoniści wapnia powinni być stosowani łącznie z glikozydami nasercowymi, lekami moczopędnymi łub inhibitorami konwertazy.
Równoczesne podawanie z beta-blokerami wymaga szczególnej ostrożności.
Antagoniści wapnia to niejednorodna grupa leków.
1) wybiórcze wybiórczo blokują „wolne” kanały wapniowe,
antagoniści wapnia I generacji:
Verapamii (Isoptin, Staveran, Condilox),
II gen Gallopamil
Nifedypina (Adalat, Cordafen, Corinfar),
Ilgen Nitrendypina, Amlodypina,Nimodypina Diltiazem ( Dilzem, Tiłdiem, Herbeser).
2) niewybiórcze -♦ działanie niewybiórcze oprócz wpływu na „wolne” kanały wapniowe
Prenylamina zmniejsza zawartość noradrenaliny w sercu, aorcie i mózgu, rozszerza naczynia wieńcowe, a zmniejszając kurczliwość mięśnia sercowego zmniejsza jego zapotrzebowanie na tlen. zwalnia czynność serca i nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze. Może wydłużać przewodzenie przedsionkowo-komorowe i śródkomorowe. Ingerując w gospodarkę aminami katecholowymi w OUN działa uspokajająco. Beprydyl dodatkowo blokuje kanały sodowe działając antyarytmicznie rozszerza naczynia wieńcowe obwodowe, działa inotropowo ujemnie i zwalnia częstość pracy serca, zmniejsza zużycie tlenu przez mięsień sercowy i poprawia tolerancje wysiłku, długie Tł/2 np. emopamil blokuje receptory serotoninowe inne hamują agregację płytek
9