106
2.49. Na rys.34 punktami A, B, C zaznaczono kolejno: położenie równowagi sprężyny nieobciążonej, położenie równowagi sprężyny obciążonej szalką o masie
M i ciężarkiem o masie m oraz maksymalne wychylenie od położenia równowagi sprężyny nieobciążonej. Zgodnie z przyjętymi o-znaczeniami szukana amplituda drgań
a
b.
Wielkość wychylenia b wyznaczymy z warunku równowagi
(M + m) g = kb,
stąd
b =
(M + g
k
Dla wyznaczenia a skorzystamy z prawa zachowania energii
^ (M + m) v2 + (M + m) g (a
JLi
— I ( — kx) dx,
gdzie v jest prędkością, z jaką będzie się poruszać szalka wraz z ciężarkiem Prędkość v wyznaczymy z zasady zachowania pędu dla układu izolowanego
(M + m) v = mvt,
gdzie: vx = y/ 2gh jest prędkością, z jaką ciężarek uderza w szalkę. Stąd
v =
m
Wychylenie d sprężyny w chwili uderzenia
ciężarka w szalkę spełnia
zależność:
prawa zachowania energii
Podstawiając znalezione wartości v i d do
otrzymujemy:
a
(M + m) g
k
+
2mz gh
(M + m) k
Amplituda ruchu przyjmuje więc postać:
m2 g2 Im2 gh
k
(Af -f m) k
2.50. W pierwszym przypadku równanie ruchu przybiera postać
k
x =
- — x, m
gdzie k - współczynnik sprężystości.
Rozwiązania równania szukamy w postaci
x = x0 coscot.
Podstawiając je do równania ruchu znajduje
II
y częstość kołową drgań
W drugim przypadku równanie ruchu przybiera postać
k
— x + mą. m