Przykład układu GN, zbudowanego według zasady 3. zastosowanej trzykrotnie, pokazano na rys. 1.34. Jeśli oznaczymy:
e - liczba elementarnych więzów łączących tarcza ze sobą i t ostoją, r - liczba tarcz układu (bez ostoi),
to spełniony jest warunek e - 3r. Symbolem oznacz.ono połączenia dwóch tarcz według wybranej zasady. Na rysunkach symbole tarcz są podkreślone.
Twierdzenie (GN układów płaskich)
1. Jeśli e - 3(, to spełniony jest warunek konieczny układu geometrycznie niezmiennego (GN).
2. Jeśli e > 3f, to spełniony jest warunek konieczny układu geometrycznie niezmiennego przesztywnionego (GN).
3. Jeśli e < 3f, to spełniony jest warunek dostateczny układu geometrycznie zmiennego (GZ).
Obciążenią czynne
Podstawowymi typami obciążeń są:
a) siły skupione (rys. 1.35a)
oznaczenia: P, Pl% Q, G% .... jednostki: N. kN.
b) momenty skupione (rys. l.35b)
oznaczenia: M. Mt, Q..... jednostki: N m, kN m.
c) obciążenia rozłożone (rys. 1.35c)
oznaczenia: q% p, s% .... jednostki: N/m, kN/m.
b)
Rys. 1.35
28
Statyka. Podstawy tcorctyc/nc
Oi Unit ja
11 «<l plaski nazywamy statycznie wyznaczalnym (SW), jeśli reakcje można win . zyć. posługując się tylko równaniami równow-agj statycznej. Pojęcie odnosi się do układów- GN
" i /niiczenie reakcji w układach płaskich GN i SW
I Narysować schemat statyczny układu.
Narysować schemat obliczeniowy układu, tzn. połączenia zastąpić reakcjami. Napisać równania równowagi statycznej i rozwiązać jc. tzn. wyznaczyć niewiadome reakcje.
Ir li układ jest GN, to istnieje rozwiązanie układu RRS. Liczba niewiado-tiiv.li wynosi e (liczba więzów- elementarnych), a liczba równań wynosi 31 • i .1 * RRS dla każdej tarczy).
I wlcrdzenie (SW układów płaskich)
I li śli e = 3r i układ jest geometrycznie niezmienny (GN). to układ jest statycznie wyznaczalny (SW).
Jeśli e > 3r i ukł;id jest geometrycznie niezmienny (GN). to układ jest statycznie niewyznaczalny (SN) i leśli e < 3/. to układ jest geometrycznie zmienny.
Wielkość ng = 31 - e jest na/.y w-ana stopniem GZ układu płaskiego.
Icśli n 1, to układ nazywamy mechanizmem o jednym stopniu swobody.
5
I 1.5. ZAGADNIENIA TARCIA W UKŁADACH PŁASKICH Jurcie ślizgowe
Rozpatrujemy tarczę o małej wysokości w porównaniu z jej długością, spożywającą na powierzchni płaskiej (rys. I.36a). Ciężar tarczy Q jest zrównoważony przez rozłożony nacisk podłoża na tarczę. Nacisk rozłożony zastępujmy silą skupioną N. Więzy mają charakter jednostronny nieidealny. Powierzchnie styku tarczy i podłoża są szorstkie.
a) |
6) |
i |
,v | ||||
I5 |
Q | ||||||
| |
f |
1 , | |||||
k |
X | ||||||
Al |
Rys. 1.36
29
St.iiykn INulMawy tcoretyc/.nc