Dany jest mechanizm plaski pokazany na rys. 101. Ntt bryłę I uipclumizmu na wijana jest lina, do której końca przymocowano bloczek (bryki 2) poruszający się ruchem postępowym po płaskiej i chropowatej równi o współczynniku tarcia p. Na krążek 1 działa para sił M. Określmy siłę uogólnioną układu, uwzględniając ciężary własne brył, siły tarcia na równi i zadany moment M.
Dane:
M [N-m],
- ciężary własne brył [N].
Omawiany układ posiada jeden stopień swobody. Przyjmijmy za współrzędną uogólnioną kąt obrotu krążka:
qi=<Pi-
Przemieszczenie uogólnione będzie więc: 8qi. Praca wirtualna układu jest równa sumie prac wirtualnych wykonanych przez siły działające na poszczególne bryły, i tak:
Qr8q5=8L(I)+8L(2).
Bryła 1 jest w ruchu obrotowym, bryła 2 w ruchu postępowym, będzie więc:
Oli po mwyltjilnmnlll Nl! wykoiiii|i|i'ydi pmcę daje: (.), rt«|j P, (sin<x-l-|.i-cosa)5'Ęj.
Układ po,siada jeden stopień swobody. Zależności pomiędzy uogólnionymi przemieszczeniami poszczególnych brył są następujące:
8rB=ri-8(p1=r-Sq1,
pracę wirtualną zapiszemy więc w postaci:
Jeżeli teraz to równanie podzielimy obustronnie przez Sqb to otrzymamy w;u tość siły uogólnionej układu:
Q, =M-P2 -r(sma + p-cosa).
Wodzik o masie mi mogący poruszać się ruchem postępowym w prowadnicad połączono sprężyną o współczynniku k z krążkiem o masie m2. Krążek mo/< poruszać się ruchem płaskim po poziomej, chropowatej i odkształcalnej spręży ście płaszczyźnie. Na wodzik działa siła zewnętrzna G (rys. 104). Określić silj uogólnione tego układu.
Dane:
f N.
i krążka [N],
G - sita zewnętrzna działająca n wodziku [N],
k - współczynnik sprężyslo-n "N1
sprężyny — ,
[_m J
f- ramię tarcia toczenia (np. im cie toczenia) [m], p - współczynnik tarcia suclieyn
Rys. 104