img002 Notatek pl

Typy zaburzeń identyfikacji z płcią:

-    Transseksualizm - oznacza pragnienie życia i uzyskania akceptacji jako osoba płci przeciwnej w porównaniu z własną; towarzyszy temu uczucie niezadowolenia z własnej płci anatomicznej i potrzeba jej zmiany przez leczenie hormonalne i operacyjne.

Podstawą rozpoznania jest trwała, przynajmniej 2-letnia tożsamość transseksualna i wykluczenie innych zaburzeń psychicznych, genetycznych, chromosomalnych, interseksualnych, okresowych pragnień zmiany płci (np. kompleks Diany).

-    Transwestytyzm o typie podwójnej roli - oznacza ubieranie się w stroje płci przeciwnej w celu uzyskania przyjemności z chwilowych doświadczeń bycia osoba płci przeciwnej, ale bez pragnienia trwałej zmiany płci. Przebieraniu się nie towarzyszy podniecenie seksualne, co odróżnia to zaburzenie od transwestytyzmu fetyszystycznego.

-    Zespół dezaprobaty płci - polega na identyfikowaniu się z płcią przeciwną i pragnieniem zmiany płci, jakkolwiek własna płeć anatomiczna nie jest negowana. Zespół ten spotyka się u transseksualistów, niektórych transwestytów, homoseksualistów, neurotyków, osób z zaburzoną osobowością, innymi zaburzeniami psychicznymi.

-    Andromimeza - oznacza zachowania dziewcząt polegające na naśladowaniu sposobu bycia i zachowania mężczyzn (tzw. mężczyzna z pochwą).

-    Autoginefilia - oznacza wyobrażanie sobie przez chłopców, że są kobietami.

-    Ginemimeza - oznacza naśladowanie przez chłopców stylu bycia kobiet (tzw. kobieta z penisem). Osobnicy z tego typu zaburzeniem znajdują się na pograniczu różnych orientacji

-    homoseksualnej(zakochują się i współżyją z partnerem własnej płci anatomicznej),

-    transwestytycznej (ubierają się w odzież płci przeciwnej),

-    transseksualnej ( chętnie biorą hormony, ale nie poddają się zmianie płci przez operację).

W Indiach ginemimetycy tworzą odrębną kastę - hijrasów, w której otrzymują nowe imię, noszą kobiecie stroje, pracują w specjalnych zawodach (tancerze, śpiewacy, aktorzy, prostytutki), mają własne bóstwa. W Omanie ginemimietycy określani są jako XANITHOWIE , oznacza to mężczyzn pełniących role kobiece.

Metody stosowane w leczeniu zaburzeń identyfikacji z płcią:

-    Metody treningowe, np. odgrywanie roli seksualnej danej płci. Jest to możliwe w przypadku dzieci, które odgrywają dane zachowania i są nagradzanie za zachowania zgodne z ich płcią biologiczną.

-    Psychoterapia indywidualna - analizuje się w niej relacje rodzinne, sens męskości -kobiecości, obraz Ja, kompleksy, zahamowania, relacje z płcią przeciwną, treści fantazji erotycznych.

-    Psychoterapia grupowa - łączy się w niej osoby znajdujące się w podobnej fazie rozwoju psychoseksualnego w wieku 4-8 lat, 8-13 lat, w wieku dojrzewania. Stosuje się odgrywanie ról, psychodramy, dyskusje, analizy zachowań, emocji.

-    Psychoterapia rodzinna,

-    Farmakoterapia.