img079

2011-05-17

Szanse

Czas

wykres prezentuje szanse na skuteczną ( nie dochodzi do nieodwracalnych zmian w mózgu) reanimację w zależności od tego w jakim czasie po zatrzymaniu oddechu została podjęta

ŚMIERĆ KLINICZNA A ŚMIERĆ BIOLOGICZNA

•    Nagłe ustanie przepływu krwi powoduje zatrzymanie podstawowych funkcji życiowych organizmu: krążenia, oddychania i czynności ośrodkowego układu nerwowego. Jest to śmierć kliniczna.

•    Podjęcie czynności ratunkowych w czasie, w którym chory znajduje się w stanie śmierci klinicznej daje szansę całkowitego powrotu wszystkich czynności życiowych bez groźby uszkodzenia mózgu. Dzieje się tak dlatego, iż podczas śmierci klinicznej w komórkach nadal zachodzą procesy metaboliczne aż do momentu wyczerpania zapasów energetycznych i dopiero wtedy w wyniku zaburzeń biochemicznych (głównie kwasicy) zostają one całkowicie zatrzymane. Jest to moment przejścia ze stanu śmierci klinicznej do śmierci biologicznej -tej właściwej i nieodwołalnej.

•    Zatrzymanie krążenia na czas dłuższy niż 3-4 minuty z reguły prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia komórek kory mózgowej.

REANIMACJA A RESUSCYTACJA

□    Terminów reanimacja i resuscytacja używa się często w języku potocznym zamiennie, jako równoznacznych określeń zabiegów ratunkowych mających na celu przywrócenie funkcji życiowych. Tymczasem czynnikiem różnicującym te pojęcia jest stan świadomości chorego.

□    Jeżeli w wyniku czynności ratowniczych oprócz przywrócenia krążenia, oddychania i czynności układu nerwowego, choremu wraca świadomość, to jest to stan reanimacji.

□    Jeżeli uzyskamy tylko przywrócenie podstawowych funkcji życiowych bez powrotu świadomości, to jest to stan resuscytacji. Występuje on wtedy, gdy czynności ratownicze zostały podjęte po upływie dłuższego okresu czasu od momentu zaniknięcia objawów życia.

Resuscytacja i reanimacja

-    to czynności, które mają na celu przywrócenie życia

-    to nazwa stanu lub wyniku akcji ratunkowej.

Q Resuscytacją skuteczną jest przywrócenie w wyniku zabiegów ratowniczych czynności krążenia lub krążenia i oddychania.

□    Reanimacja skuteczna jest wówczas, gdy przywrócone zostają funkcje krążenia, oddychania oraz świadomość.

□    Podstawowe czynności resuscytacyjne: udrożnienie dróg oddechowych, wspomaganie oddychania i wspomaganie krążenia.

□    Resuscytacja krążeniowo-oddechowa - wspomaga obie funkcje organizmu jednocześnie.

Zasady postępowania w NZK wg Safara

□    ETAP I

•    Podtrzymanie podstawowych funkcji życiowych - np. przez ratownika

■    A - Udrożnienie dróg oddechowych.

•    B - Sztuczna wentylacja pluć.

■    C - Pośredni masaż serca.

□    ETAP II

- Etap zaawansowanej resuscytacji - np. zespól karetki „R”

■    D - Podanie leków.

•    E - Monitoring czynności serca - EKG.

■    F - Leczenie migotania komór.

□    ETAP III

•    Postępowanie poresuscytacyjne w szpitalu na oddziale intensywnej terapii.

•    G • Ocena skuteczności postępowania.

•    H - Resuscytacja mózgu.

•    I - Intensywna opieka.

POSTĘPOWANIE Z CHORYM NIEPRZYTOMNYM

•    Chorego nieprzytomnego, ale z wydolnym układem oddechowym i krążeniowym, należy ułożyć w pozycji bezpiecznej inaczej zwanej boczną ustaloną. Zapobiega się w ten sposób zachłyśnięciu, zapadaniu języka i opadaniu żuchwy. Ponadto w tym ułożeniu treść znajdująca się w gardle i jamie ustnej sama wypływa na zewnątrz.

•    Chorego nie przenosimy (jeżeli jest to możliwe) z miejsca utraty przytomności, nie próbujemy posadzić ani postawić na nogi. Chorego pozostawiamy w takim ułożeniu do czasu nadejścia fachowej pomocy sprawdzając okresowo, czy chory oddycha i czy ma wyczuwalne tętno.