6. Wskaźnik zazębienia w kołach śrubowych Określenie wskaźnika zazębienia w kołach zębatych walcowych o zębach śrubowych wymaga rozszerzenia w porównaniu z kołami walcowymi o zębach prostych. Dla kół o zębach prostych wskaźnik ten zdefiniowano jako stosunek długości odcinka przyporu do podziałki zasadniczej. W kołach walcowych o zębach śrubowych mamy do czynienia z obszarem przyporu. Obszar przyporu zaznaczono na poniższym rysunku. Jest to część płaszczyzny przyporu, zawarta między walcami wierzchołkowymi.
Na pokazane na rysunku linie kontaktu dwóch sąsiednich par zębów leżące całkowicie w obszarze przyporu. Przy współpracy zębów linie te przemieszczają się w kierunku wskazanym strzałką. Para zębów jest w kontakcie wówczas, gdy istnieją punkty wspólne linii kontaktu i obszaru przyporu. Początek współpracy następuje więc wtedy, kiedy jeszcze nie w pełni zrealizowana linia kontaktu przechodzi przez punkt A obszaru przyporu, a koniec wtedy, kiedy przechodzi ona przez punkt B. Odcinek przyporu mierzony wzdłuż stycznej do okręgów zasadniczych, na których występuje kontakt wybranej pary zębów, będzie więc równy odcinkowi AC
kołach śrubowych definiujemy stosunkiem: pbt - podziałka zasadnicza w przekroju czołowym
6