wanych odważek dodać 9-krotną ilość jałowego płynu fizjologicznego i dokładnie utrzeć na jednolitą masę. Rozcierać pod przykryciem z jałowej gazy, dodając płynu do rozcieńczeń porcjami po ok. 5 cm3;
- wykonać rozcieńczenia. Po homogenizacji próbkę pozostawić na 1 h w temp. ok. 4°C do oddzielenia się warstwy płynnej. Tak przygotowany roztwór jest rozcieńczeniem 10-1, służącym do przygotowania kolejnych rozcieńczeń (10-2, 10-3 itd.), wykonanych według schematu (rys. 11.3);
- wykonać metodą płytek lanych (rozdz. 9) posiew zawiesiny z kolejnych przygotowanych rozcieńczeń. Z każdego rozcieńczenia wykonać posiewy na dwóch równoległych płytkach;
-rozpuścić podłoże agarowe - agar wzbogacony, schłodzić do temp. ok. 45°C, zalać płytki z badanym materiałem, pozostawić do zastygnięcia;
- odwrócić płytki dnem do góry i inkubować w temp. 30°C przez 72 h;
- odczyt wyników - policzyć wyrosłe kolonie, uwzględniając rozcieńczenie, podać wynik w 1 g mięsa ryby;
- interpretacja wyników:
Klasy jakości mikrobiologicznej ryb | |||
A |
B |
C | |
Ogólna liczba drobnoustrojów tlenowych w 1 g mięśni |
< 500 |
500-10*000 |
10 000-1 000 000 |
Ryby klas A i B są dobrej jakości mikrobiologicznej, mogą być przeznaczone do konsumpcji lub przetwórstwa. Ryby zaliczane do klasy C należy przeznaczyć do natychmiastowego spożycia.
Zakres badań mikrobiologicznych ryb i przetworów rybnych określają Polskie Normy: PN-89/A-86730 i PN-80/A-86735. Przedmiotem pierwszej z nich są metody badań mikrobiologicznych ryb świeżych, ryb mrożonych, solonych, wędzonych i marynowanych, prezerw, konserw oraz rybnych wyrobów garmażeryjnych. Norma druga określa pobieranie próbek konserw i prezerw rybnych do badań mikrobiologicznych.
Próbki do badań mikrobiologicznych należy pobierać z zachowaniem warunków jałowości, w taki sposób, aby skład i jakość pobranego materiału nie uległa zmianie i próbka miała charakter reprezentatywny.
160