img448

-    secesja - ważnym elementem stylistycznym tego czasu była secesja, której dekoracyjny charakter (falista, ekspresyjna linia, wyraźny obrys płaskiej plamy, motywy geometryczno-roślinne) znalazł odbicie w dekoracyjno-kolorystycznym malarstwie (S. Wyspiański, J. Mehoffer, E. Okuń), rzeźbie (B. Biegas, W. Szymanowski), architekturze (głównie detale), a zwłaszcza w sztuce użytkowej. W architekturze najbardziej znane są barcelońskie projekty A. Gaudiego: kościół Sagrada Familia i kamienice przy ulicy Las Ramblas.

-    ekspresjonizm - największe znaczenie ma tu ekspresja (wyraz), a także inne ostre środki wyrazu: symbol, hiperbola, groteska. Ekspresjonizm łączył obrazy codzienności z wizjami kosmicznymi, wchłaniał tematy aż do ich całkowitego unicestwienia, pozwalając im żyć jedynie własną pulsującą świadomością, jak to miało miejsce np. w malarstwie V. van Gogha czy grafice E. Muncha. Nurt ten ukazywał przeżycia duchowe jako swoiste formy uczuciowego ekshibicjonizmu płynącego z głębin podświadomości.

Mimo wpływów sztuki zachodnioeuropejskiej, okres Młodej Polski cechowało dążenie do stworzenia odrębnej sztuki narodowej, przejawiające się m.in. we wprowadzeniu polskiej tematyki historycznej i specyfiki pejzażu, a zwłaszcza w szukaniu inspiracji w twórczości ludowej Podhala i okolic Krakowa (T. Axentowicz, W. Tetmajer, J. Szczepkowski) oraz Huculszczyzny (W. Jarocki, F. Pautsch). W architekturze powstał zakopiański styl (S. Witkiewicz). Zdobyczą Młodej Polski był rozkwit sztuki użytkowej, zwłaszcza grafiki (S. Wyspiański), architektury wnętrz, tkactwa artystycznego, meblarstwa, metaloplastyki: rozwinęła się także plastyka teatralna. Po raz pierwszy w sztuce polskiej dokonała się próba monumentalizacji form i syntezy sztuk plastycznych (zał. w 1911 roku przez W. Jastrzębowskiego ARMiR - Architektura, Rzeźba, Malarstwo i Rzemiosło Artystyczne).