Związek ten (SiF4) ulega w łuku dysocjacji z wydzieleniem wolnego fluoru:
SiF4 = SiFx + F^ (4.59)
Fluorek krzemu i fluor reagują z wodorem i parą wodną, tworząc bardzo trwały i nierozpuszczalny w ciekłym metalu fluorowodór:
F + H = HF (4.60)
SiF4 + H = SiFj + HF (4.61)
SiF4 + 2H20 = Si02 + 4HF (4.62)
3SiF4 + 2H20 = 2H2SiF6 + Si02 (4.63)
Ze względu na małą zawartość w topnikach zasadowych Si02 reakcja tworzenia się SiF4 zachodzi w bardzo małym stopniu i dlatego skłonność topników zasadowych do tworzenia pęcherzy jest większa niż w wypadku topników kwaśnych. Skłonność tę można zmniejszyć przez wprowadzenie do topnika związków fluoru łatwiej dysocjujących niż CaF2 (na przykład Na-,SiF6, Na3AlF6 czy NaF).
Na rysunku 4.56. przedstawiono wpływ ilości CaF, i CaC03 w topniku na zawartość wodoru i tlenu w spoinie podczas spawania łukowego pod topnikiem o dużej zasadowości.
Zawartość CaC03 w topniku, %
a)
o
-o
5 i
0
o
O)
<D _ O O) CU" O
32 ■O H
§1=
~o
'O
-(/)
o
t
CU
£
CU
N
Rys. 4.56. Wpływ ilości CaF, (a) i CaC03 (b) w topniku na zawartość tlenu i wodoru w spoinie
podczas spawania bardzo zasadowymi topnikami [17]
Zawartość tlenu w spoinach zależy nie tylko od rodzaju topnika, ale również od drutu elektrodowego zastosowanego w procesi$. Największe ilości tlenu występują podczas spawania topnikami kwaśnymi, wrapniowo-krzemianowymi i manganowo-krzemianowymi. Podczas spawania tymi topnikami i drutem odpowiednio dobranym do topnika uzyskuje się
185