(4.64)
Rysunek 4.63 przedstawia wpływ zmiany wskaźnika BI od O do 5 na obniżenie się zawartości siarki w spoinie i jej przejście do żużla. Jest to wynikiem silnego działania odsiarczającego tlenku wapnia zgodnie z reakcją:
[FeS] + (CaO) -> (CaS) + [FeO] (4.65)
Możliwości skutecznego zmniejszenia stężenia fosforu w spoinach podczas spawania pod topnikiem są ograniczone. Topniki zasadowe lepiej rozpuszczają w sobie związki fosforu niż topniki kwaśne. Z kolei w topnikach kwaśnych fosfor łatwiej utlenia się do kwaśnego tlenku P,05, lecz słabiej w nich rozpuszcza. Zatem zawartość fosforu w spoinie zależy głównie od czystości drutu i materiału spawanego. Jeśli w topniku znajdą się związki fosforu (na przykład żelazofosfor), to z topnika zasadowego będzie on w większym stopniu przechodził do spoiny niż z topników kwaśnych, gdyż te ostatnie lepiej go utleniają.
CaO/Si02
Rys. 4.63. Wpływ uproszczonego wskaźnika zasadowości BI na skuteczność odsiarczania żużlem
typu CaF2-CaO-SiO, [4]
Elektrody otulone oraz topniki dające żużle kwaśne są stosowane zwykle do spawania stali niskowęglowych ze względu na działanie utleniające i związaną z tym większą liczbę wtrąceń niemetalicznych oraz duże stężenia wodoru w spoinach.
Żużle powstają również podczas spawania stali w atmosferze C02 drutami pełnymi, a zwłaszcza rdzeniowymi. Podczas spawania drutami pełnymi w atmosferze C02 powstaje bardzo mało żużla. Powstaje on przede wszystkim z wypalania manganu i krzemu i jego skład jest zbliżony do krzemianów manganowo-żelazowych z przewagą tlenku manganu.
190