przemilczanie. niedostrzeganie, niemożność uczestniczeniu publicznie w życiu literackim^
{W wierszach lirycznych Surkowa, 1 Sakowskiego, Oribacaowa, Saodpacao-« czy Tichonowa — poetów o szczególnie dużej, aż do przesady, łatwości i chęd publicznego manifestowania uczuć patriotycznych, występują prawem odnichu ^utrwalonego dotychczasową praktyką poetycką tonacje radości t triumfiyty atmosferze „nowych jasnych dni" — A Surkow Pleśń mea (Piań sierdca. I945)ji oficjalnych porad na Placu Czerwonym, „skąd widać takie przestrzenie, / jakie tylko nam są dostępne" — t. Szcapacaow PIte Czenwwj? (JCr—ąpa yhntwf, 1945), powstawały niemal seryjnie wiersze okoficznośdowc przeznaczone na pierwsze stronice gazet i czaaopmfttfodob-ny nastrój przepełniał tez twórczość poetów nie pretendującychoó roli oficjuMrgn ^nodowmctwt" na polu literatury ani też z natury nieskorych do paMemefo Mahnoman entuzjazmu, np. Leonida Martynowa Naród zwycięzca [Sorad pobmśtieł, 1945) czy Nikołaja Asięjewa Wiosenna ludzkość (Wieśemkje eaośomkcmtm, 1941—1944), Twórcy (Twórcy, 1944) . Odwoto-wając w iwiąg poasp dni „upojenia ludzi, ich by i chwile szczęścia'’ — Promom peorktiaoOm (Pkriechod gwordkjcew, 1945), Olga Bergbolc —Iriwrj mcae rm ant poeci ,whscfan)c się w siebie”, mc izolując nę jednak od spraw narTujących społeczeństwo — Wiersze o sobie (Stuhi o siebie, 1945). Poetkę ase adampnu obrazy wyniiranur i blokady Leningradu, przezywa gorycz pcttOMByck stm Zdrada {Izmtena, 1944). W jq winach powstałych w ima 1945- 1944 dnom* pesyuuan. zmęczenie i samotność, rada aę dbom prani _bsh—irm ■ełdanfca i stnodarrlnn formularzy" Stgdrpd lal * ajpirr 'Jo okoęśo ote aapMn kkego, 1944) Wsłuchiwanie się w adn tam aę daćć pwwmnehne moetf wiąoej do połowy lat pięćdziesiątych w gron* takich padów, jik Adwatowa, Pasternak, Zahołodu. a także Martynow, Aań|pw cap tatar)
(* bryce piwijfcm) praranrap masywy „wiosny", „jasnych dni" jo-doanapa Met, która w tana# ataan pnyswaanej lączą uy t sratywn-m Ojszyzzty, Rrajk, /w4m//m w oedmuka mfeoneęo pokolenia poetóg) „Rosje' Zaowwwswy tym starań / W sssw aowtan to dowo" - wytną Ser#* Ha<mcmv»l Poifo, ł94H i Drawna napis* „Prawslam sa Wkoły do wiifdaysh Nnkrów / I ais potbagłam tif m męskie) drodaa / tylko dlatego, że mucnra Mta*f» ab Kót|l / nis aapotkafem* - Pt wafike (Pośle rapty, 1944).
Motyw Rosji w poezji jnojapn pakolaaia" (tytuł wiania t OudaanU) najczęściej wiązał dę z pnstycłmn prałam wojennych prażyć, potraktowanych f- jak już o tym wspomniano bardzo otobtścd, niemal intymnie,
G auregowi uczestnicy wojny dawali świadectwo wtasnsj pfiwly o dramaty* cznych wyborach moralnych, jakie munali dokonywać, o godności ludikisj, opłaconej orną niezmiernie wysoką.