IMG62

można zmienić kolejność wykonywania poszczególnych ściegów (rys. 7.98) lub zastosować technologię układania warstw buforowych w miejscu, gdzie ma być wykonywane złącze teowe (rys. 7.99). Przy spawaniu w miejscu ułożenia warstw buforowych strefa podwyższonej skłonności do pękania znajdować się będzie w warstwie buforowej, w której ze względu na strukturę w stanie lanym wystąpią siarczki o kształtach sferoidalnych. Jak już wcześniej wspomniano (rys. 7.96), struktura z wtrąceniami sferoidalnymi ma małą skłonność do pękania lamelamego.

Rys. 7.98. Wpływ zmiany kolejności układania ściegów na zmniejszenie skłonności do pękania

lamelamego: a) kolejność niewłaściwa, b) kolejność właściwa

Rys. 7.99. Sposób zmniejszenia skłonności do pękania lamelamego przez odpowiednie ułożenie warstw buforowych: a) złącze z pęknięciem, b) wycięcie blachy w miejscu wykonywania złącza

teowego, c) ułożenie napoin buforowych, d) wykonanie złącza

7.9. Pęknięcia wyżarzeniowe (relaksacyjne)

Pęknięcia wyżarzeniowe są typem niezgodności spawalniczych, które mogą powstawać i rozprzestrzeniać się podczas wyżarzania odprężającego w temperaturach poniżej zł,. Pęknięcia te stwierdzono nie tylko przy spawaniu stali niskostopowych chromowo-molibdenowo-wana-dowych, ale także przy spawaniu stopów niklu i stali austenitycznych chromowo-niklowych.