Czas chłodzenia, s b)
Rys. 8.22. Wykres przemian austenitu w stali 18G2AV: a) wykres CTPc-S otrzymany metodą dylatometryczną, b) wykres CTPc-S otrzymany metodą „in situ” [127]
Porównanie krzywych przemian fazowych otrzymanych metodami z symulowanymi cyklami cieplnymi i metodami (w rzeczywistych warunkach spawania) wskazuje na pewne rozbieżności. Szczegółowe badania dotyczące różnic przebiegu krzywych przemian prowadził Phillips [122], Wykresy CTPc-S otrzymane metodą symulacji cykli cieplnych i metodą „in situ” dla stali C-Mn przedstawiono na rysunku 8.23. Różnice w krzywych powodują również wystąpienie różnic w składzie fazowym struktur otrzymanych tymi metodami. Podstawowa różnica polega na obniżeniu temperatur początków przemian fazowych rejestrowanych w metodzie symulacyjnej. Temperatura Ms była niższa o kilkanaście stopni, natomiast temperatury przemian dyfuzyjnych były obniżone nawet o 140°C. Ponadto w rzeczywistej SWC w wypadku zastosowania metody „in situ” bainit pojawiał się przy większej prędkości chłodzenia. Różnice w położeniu krzywych powodowały wystąpienie różnic w udziale procentowym poszczególnych składników strukturalnych, i tak w symulowanej SWC udział martenzytu był większy, co powodowało, że przy tej samej prędkości chłodzenia twardość w próbkach z symulowaną SWC była większa.
410