IMG79

Zachodząca w tych warunkach reakcja chemiczna dodatkowo potęguje warunki korzystne dla procesu korozji. Korozja szczelinowa występuje najczęściej w połączeniach śrubowych, pod materiałami uszczelniającymi, pod osadami silnie przylegającymi do powierzchni i w wadach spawalniczych. Należy zwrócić uwagę na to, że korozja szczelinowa może być zainicjowana również w miejscach pozostawienia zgorzeliny oraz w miejscach oznaczanych znacznikiem elektrycznym. W wielu wypadkach wymieniona forma korozji może być znacznie ograniczona przez odpowiedni kształt konstrukcyjny oraz staranną obróbkę powierzchni przedmiotu. Stale o dobrej odporności na korozję wżerową mają również dobrą odporność na korozję szczelinową.

Korozja kontaktowa występuje w miejscach, gdzie stal nierdzewna styka się z innymi metalami, na przykład stopem miedzi, dzięki czemu może powstać ogniwo elektrochemiczne. Lokalne ubytki metalu w środowisku, które zwykle nie byłyby niebezpieczne, mogą wówczas być znaczne.

8.12.1. Korozja połączeń spawanych stali chromowych

Korozja między krystaliczna. Stale ferrytyczne i półferrytyczne (ferrytyczno-martenzy-tyczne) podgrzewane w cyklu spawania do temperatury powyżej 950°C i szybko ostudzone stają się wrażliwe na korozję międzykrystaliczną w kwaśnych ośrodkach siarkowo-miedzio-wych. azotowych i fluoro-azotowych. Obróbka cieplna wywołująca korozję międzykrystaliczną nosi nazwę uwrażliwiania.

W połączeniach spawanych ze stali ferrytycznych i półferrytycznych korozja występuje w strefie wpływu ciepła bezpośrednio przy linii wtopienia (rys. 8.98). jak również - choć w mniejszym stopniu - w samej spoinie. Rozpad metalu spowodowany przez korozję międzykrystaliczną może w szybkim tempie doprowadzić połączenie spawane do zniszczenia. Materiał wrażliwy na korozję międzykrystaliczną może wrócić do swej poprzedniej odporności, jeżeli zostanie poddany wyżarzaniu (nawet krótkotrwałemu) w zakresie temperatur 65CH-900°C. Ponieważ obszar temperatur umożliwiających regenerację jest położony poniżej obszaru temperatury uwrażliwiania, nawet miejscowa obróbka cieplna, na przykład przez ogrzewanie palnikiem gazowym, zwiększa odporność połączenia spawanego na korozję. Wysokość temperatur krytycznych (uwrażliwiania) zależy głównie od zawartości chromu. Czas wytrzymywania w temperaturach wyższych od krytycznych tylko nieznacznie wpływa na powiększenie wrażliwości. Zmniejszenie zawartości węgla zwiększa odporność na korozję międzykrystaliczną połączeń spawanych w stanie surowym, niemniej uwrażliwienie stali jest jeszcze możliwe przy zawartości węgla 0.01%. Zabezpieczenie przed korozją daje dopiero obniżenie zawartości węgla do 0,002%. W celu podwyższenia odporności na korozję międzykrystaliczną dodaje się do tych stali tytanu w ilości (8-^-9) x % C. Jednakże nawet przy zawartości tytanu równej 17,5 x % C stale są całkowicie odporne na działanie tylko słabych mediów korozyjnych. Ten sposób zwiększania odporności na korozję nie jest natomiast skuteczny w wypadku kwasu azotowego, gdyż dodatek tytanu podwyższa jedynie temperaturę, powyżej której może wystąpić uwrażliwienie.

489