IMG95

W stalach austenitycznych główne cechy korozji naprężeniowej są następujące:

-    występuje okres inkubacyjny, w którym nie ma pęknięć; od momentu pojawienia się pęknięć ich rozwój jest bardzo szybki,

-    tlen przyspiesza pękanie korozyjne w roztworach chlorków,

-    nikiel zwiększa odporność na pękanie korozyjne,

-    na odporność korozyjną ma wpływ stan powierzchni; piaskowanie i śrutowanie polepszają odporność dzięki wytworzeniu w warstwie wierzchniej naprężeń ściskających,

-    istotną rolę odgrywa struktura; stale austenityczno-ferrytyczne są bardziej odporne niż stale czysto austenityczne,

-    spoiny ze stali 18-10 są bardziej odporne na korozję naprężeniową niż metal rodzimy, pod warunkiem że zawierają dość znaczne ilości ferrytu.

Z licznych badań dotyczących korozji naprężeniowej [159] wynika, że do wystąpienia korozji jest potrzebne wodne środowisko zawierające jednocześnie jony chloru i tlenu. Współzależność tych czynników wpływających na wystąpienie korozji stali austenitycznych w środowisku wodno-parowym w temperaturze 250°C pokazano na rysunku 8.114.

10

10'

TE

;o

0,1

0,01

\ \ o 2 \ « '	>2		11 ••5
V \ \ \ \ \ _\	►2 #2	*1 2«	1%4 2* •2
\ \ \ \ <	/ / / / *_		2 P 3 38^3
2	/ / /	^ ^c	---“ -02 ^1®3
< _	> 3		CO ^T_ O O

0,1

1 10 100 Zawartość chlorków, mg/dm³

1000

D C 0) ■*—>

'</)

o

t

00

£

(0

N

Rys. 8.114. Wpływ zawartości chlorków i tlenu na skłonność stali kwasoodpornych austenitycznych (18-8, 18-10 Nb, 18-10 Mo) do pękania wywołanego korozją naprężeniową w środowisku pary okresowo zwilżanej; temperatura wody 240-h260°C, pH = 10,6-^11,2, czas badania do 30 dób, naprężenie wyższe od granicy plastyczności (ciemne punkty - pękanie występuje, białe punkty -

pękanie nie występuje) [159]

505