IMG09

że można mechanicznie zmniejszyć naprężenia wewnętrzne, doprowadzając do plastycznego odkształcenia elementów konstrukcji. Proces ten określa się jako odprężanie mechaniczne lub przeprężanie konstrukcji. Ten rodzaj odprężania stosuje się przede wszystkim do konstrukcji takich jak zbiorniki i rurociągi, w których łatwo można uzyskać duże naprężenia rozciągające za pomocą ciśnienia cieczy. W wyniku odprężania element doznaje trwałego odkształcenia, jednak przy powtórnych obciążeniach zachowuje się sprężyście. Odprężanie mechaniczne, w odróżnieniu od wyżarzania odprężającego, nie poprawia właściwości plastycznych materiału. Może jednak skutecznie zmniejszać niebezpieczeństwa kruchego pękania, skutki korozji naprężeniowej oraz zapewniać stałość wymiarów podczas eksploatacji.

Odmianą odprężenia mechanicznego jest odprężenie wibracyjne (stabilizacja wibracyjna). Polega ono na wywołaniu w konstrukcji drgań rezonansowych za pomocą wibratora. W węzłach rozchodzącej się fali drgań wywołane naprężenia sumują się z naprężeniami własnymi konstrukcji, powodując w mikroobszarach jej odkształcanie plastyczne. W efekcie lokalnych mikroodkształceń ogólny poziom naprężeń w konstrukcji obniża się i następuje stabilizacja wymiarów.