IMG12

TSN = 1 TSN = 3

TSN = 2

TSN = 5

Rys. 10.1. Przykłady liczb TSN i kierunków odprowadzania ciepła

Określając temperaturę podgrzewania według metody BWRA (British Welding Research Association) [174], uwzględnia się skład chemiczny stali, liczbę TSN i parametry ręcznego łukowego spawania. Określonemu parametrowi Ce i oczekiwanej zawartości wodoru w spoinie (spawanie zasadowymi lub rutylowymi elektrodami) przypisana jest kategoria spawalności stali A-G według tabeli 10.1 [169], Uwzględniając te czynniki, w tabeli 10.2 podano minimalne temperatury podgrzewania stali w wypadku spawania elektrodami o różnych średnicach.

Tabela 10.1

Zależność między ekwiwalentem węgla i rodzajem elektrod a kategorią spawalności [31]

Ekwiwalent węgla Ce (%)		Kategoria spawalności
elektrody zasadowe	elektrody rutylowe
0,25	0,2	A
do 0,30	do 0,23	B
do 0,35	do 0,27	C
do 0,40	do 0,32	D
do 0,45	do 0,38	E
do 0,50	do 0,45	F
ponad 0,50	ponad 0,45	G

Schemat spawania z prostym podgrzewaniem został przedstawiony na rysunku 10.2a. Po osiągnięciu przez przedmiot określonej temperatury wyłącza się system podgrzewający lub - jeśli przedmiot był podgrzewany w piecu - wyjmuje się z pieca i spawa, chroniąc (na przykład matami izolacyjnymi) przed nadmiernym chłodzeniem.

522