Elementy spawane mogą być nagrzewane do odprężania z różnymi szybkościami w zależności od mocy pieca, przekroju elementów oraz warunków technicznych. Badania [179] wykazały, że stosowanie większych szybkości nie ma ujemnego wpływu na relaksację naprężeń. Duże szybkości nagrzewania możemy jednak stosować do elementów prostych
0 nieskomplikowanej konstrukcji, w wypadku których nie występuje niebezpieczeństwo znacznego wzrostu naprężeń w wyniku nierównomiernego grzania. Bardzo małe szybkości nagrzewania stosowane często w praktyce (rzędu 30-^50 K/godz.) nie wpływają istotnie na nasilenie procesu relaksacji naprężeń. Wynika z tego, że poziom naprężeń osiągnięty w momencie nagrzania do określonej temperatury w zasadzie zależy od właściwości materiału
1 poziomu naprężenia wyjściowego.
Cechą charakterystyczną krzywych relaksacji naprężeń (rys. 10.12) jest to, że znaczne obniżenie naprężeń następuje w procesie nagrzewania do temperatury odprężania. Charakter tych krzywych nie zależy od poziomu naprężeń początkowych. Natomiast od poziomu naprężeń początkowych zależy istotnie poziom naprężeń szczątkowych po odprężaniu. Im naprężenia w elemencie spawanym są wyższe, tym wyższe są naprężenia pozostające po odprężaniu. Badania własne [178] wykazały, że spełniona jest zależność:
°o.
(10.13)
gdzie:
ct0„ <^02 - naprężenia początkowe o dwóch różnych wartościach, a,T, a2r - odpowiednie naprężenia po odprężaniu w temperaturze T.
30 60 90
Czas, min
120 150 180 210
Rys. 10.12. Relaksacja naprężeń skręcających o różnych poziomach wyjściowych tmax w spoinie stali 18G2A w czasie nagrzewania, wygrzewania w temperaturze 600°C i chłodzenia [178]