jp" ąj| l- ręki t nierzadko obejmują wyłącznie na-;j ty obszar skóry na powierzchni grzbieto
wej, pomiędzy kciukiem a wskazicielem. Zaburzenia wegetatywne po uszkodzeniu nerwu są na ogół niewielkie.
Przycryny ! zespoły kliniczne uszkodzeń nerwu promieniowego. Uciskowa neuropa-tia promieniowa nie jest rzadka- Najczęściej ulega uszkodzeniu pień nerwu na wysokości */» dolnej ramienia, gdzie przebiega w bruździe n. promieniowego kości zamiennej. Dzieje się tak w wyniku ucisku przy nieprawidłowym ułożeniu kończyny m. in. w tzw. saturday ni oh; palsy, kiedy po obudzeniu się, szczególnie często w przypadku snu w stanie upojenia alkoholowego, stwierdza się niedowład n. promieniowego. Podobny jest mechanizm uszkodzenia w przebiegu znieczulenia ogólnego. Znacznie rzadziej dochodzi do uszkodzenia n. promieniowego na skutek wadliwie nałożonej opaski uciskowej.
We wszystkich tych przypadkach głów-nym objawem jest tzw. „ręka opadająca", czynność m. trójdiowego ramienia jest zachowana. Zespoły te na ogół przebiegają lagodnie; cofają się samoistnie bądź po a; zastosowaniu prostego leczenia zachowaw-
Nerw promieniowy może ulec uszkodzeniu również w dole pachowym zazwy-czaj jednocześnie z n. łokciowym i po-środkowym. Poza urazem, najczęstszą przyczyną tych zespołów jest nieodpowiednie używanie kul pachowych.
Rye. 05. Porażenie n. promieniowego. Ręka opadająca (ze zbiorów Łódzkiej Kliniki Neurologicznej).
Nerw inlęśntowo-skórny Nervua musculocutaneus (korzenie C|—C7)
Jest to nerw mieszany. Ruchowo unerwia mięśnie ramienia, tj. m. dwugłowy, m. ramienny i m. kruczo-ramienny.
Zaburzenia ruchowe wyrażają się osłabieniem zginania w stawie łokciowym oraz upośledzeniem odwracania przedramienia. Ponadto stwierdza się zniesienie odruchu ze ścięgna m. dwugłowego. Obszar unerwienia czuciowego skóry (n. cutaneus antebrachii Iateralis) obejmuje boczną część przedramienia i w przypadku uszkodzenia nerwu zaburzenia czucia stwierdza się w tym obszarze (ryc. 93).
Długimi nerwami odchodzącymi od splotu ramiennego są ponadto dwa nn. czuciowe: n. skórny przyśrodkowy ramienia (n. cutaneus brachii medialis) zaopatrujący skórę dołu pachowego i skórę przyśrodkowej strony ramienia oraz n. skórny przyśrodkowy przedramienia (n. cutaneus antebrachii medialis) unerwiający skórę przedniej i przyśrodkowej części przedramienia.
Do krótkich nerwów splotu ramiennego należą:
1. N. grzbietowy łopatki (n. dorsalis sca-pulae), pochodzący z korzenia Cs i zaopatrujący dolną część dźwigacza łopatki i mięśnie równoległoboczne. Objawami uszkodzenia jest osłabienie unoszenia łopatki oraz przybliżania jej do kręgosłupa.
2. N. piersiowy długi (n. thoracalis lon-gus), biorący swój początek z korzeni Cs —Cs. Jest to nerw ruchowy zaopatrujący m. zębaty przedni. Uszkodzenie nerwu powoduje odstawienie łopatki (scapula ala-ta).
3. N. nadłopatkowy (n. suprascapularis), pochodzący z korzeni Cs—Ce i unerwiający m. nadgrzebieniowy. Uszkodzenie tego nerwu powoduje osłabienie odwodzenia ramienia i skręcania go na zewnątrz.
4. N. piersiowo-grzbietowy (n. thoraco-dorsalis), który jest nerwem ruchowym zaopatrującym przede wszystkim m. najszerszy grzbietu. Uszkodzenie nerwu wyraża się osłabieniem przywodzenia i obracania ramienia do wewnątrz.
5. N. pachowy (n. axillaris), pochodzący z korzeni C*—C». Jest nerwem mieszanym.
351