IMG40

12

0.5)

gdzie:

N₍ — liczba elementów i zespołów obrabiarki, które nie uległy uszkodzeniu po czasie użytkowania t,

N₀ - liczba wszystkich elementów i zespołów wchodzących w skład obrabiarki.

Czas użytkowania, w ciągu którego obrabiarka zapewnia dokładność obrobionych przedmiotów w granicach dopuszczalnych, nazywamy trwałością dokładności. Dla obrabiarek nowych, pracujących na dwóch zmianach, trwałość dokładności powinna wynosić 1.5-2.5 roku.

1.1.2. Podział obróbki ubytkowej

Przez zastosowanie obróbki ubytkowej można osiągnąć:

-    najwyższą dokładność w porównaniu z innymi technologiami,

-    najwyższą jakość powierzchni w porównaniu z innymi technologiami,

-    dużą wydajność (ale nie najwyższą) w porównaniu z innymi technologiami,

-    dużą elastyczność (uniwersalność) - zwłaszcza w produkcji małoseryjnej.

a)    Sposoby obróbki ubytkowej

Podział obróbki ubytkowej ze względu na kinematykę ruchów i rodzaj narzędzia przedstawia się następująco:

I toczenie,

-    wiercenie, rozwiercanie i pogłębianie,

-    frezowanie,

-    struganie i dłutowanie, i wytaczanie,

przeciąganie,

•    szlifowanie,

■ gładzenie,

-    docieranie,

*    dogładzanie oscylacyjne.

b)    Odmiany obróbki ubytkowej

Każdy sposób obróbki może być zrealizowany w postaci odmian, np.: toczenie - może być: wzdłużne , poprzeczne, skośne, roztaczanie, przecinanie; frezowanie - może być: walcowe, czołowe, walcowo-czołowe itp.

c)    Rodzaje obróbki ubytkowej

Rodzaje obróbki ubytkowej kojarzone są fazą procesu technologicznego lub z dokładnością wymiarowo-ksztahową. Z tego wzglądu obróbką ubytkową można podzielić na:

-    wstępną (skórowanie),

-    kształtującą,

-    wykańczającą lub:

-    zgrubną,

-    średnio dokładną,

-    dokładną,

-    bardzo dokładną.

d)    Podział związany ze sposobem kształtowania powierzchni obrobionej (rys. 1.1) wyróżnia:

-    obróbką punktową,

-    obróbką kształtową,

-    obróbką obwiedniową.

a)    ii ,    1

Rys. 1.1. Obróbka powierzchni obrotowej na tokarce za pomocą: a) narzędzia kształtowego, b) narzędzia „punktowego", c) narzędzia obwiedniowego; n - ruch obrotowy; n, - ruch toczny; f, fi - ruch posuwowy; P - przedmiot, N - narządzie

e) Podział z punktu widzenia zmechanizowania obróbki wyróżnia:

-    obróbką ręczną,

-    obróbką ręczną zmechanizowaną,

-    obróbką maszynowo-rączną,

-    obróbką maszynową.