IMG84

76

Rys. 1.62. Związek między kątem narostu y- a temperaturą stykową 0,

Jak widać z rys. 1.61 i rys. 1.62, fazy rozwoju narostu mają również odpowiednik w zmianie temperatury stykowej.

Różnice między y« i y₀ są zależne od wielkości nominalnej kąta natarcia Yo (rys. 1.63).

Rys. 1.63. Zmiana y_m z prędkością skrawania przy różnych nominalnych kątach natarcia y₀: Ay = y_oa -y®;y* = 0° -» Ay 230°,y. = 20° -> Ay = 10°,y. = 30° -> Ay = 2⁰ + 4°

Przyrost Aysyon-yo jest tym mniejszy, im większy jest nominalny kąt natarcia y₀. Przy y. = 45° —» Ay s 0° • narost nie tworzy się przy żadnej prędkości skrawania.

Przedstawione związki kąta y* ze średnią temperaturą stykową 0, sugerują, że istotny wpływ na tworzenie narostu wywiera temperatura stykowa. Przy prędkości Vck wysokość narostu h„ jest największa, a temperatura stykowa wynosi ~300°C (rys. 1.59). Zanikaniu narostu przy v_c2 odpowiada temperatura stykowa ~600°C niezależnie od grubości warstwy skrawanej h. Przy temperaturze ok. 300°C stal posiada podwyższone własności wytrzymałościowe. Dla temperatur wyższych od 600°C stal jest bardzo plastyczna, w związku z czym można przypuszczać, że narost zostaje rozmazany na powierzchni natarcia w

wyniku tego zmiękczenia materiału przynarzędziowej warstwy wióra i spływa wraz z nim. Temperatura stykowa stanowi zatem istotny czynnik przy powstawaniu narostu.

Istnieją jednak zjawiska wskazujące na to, te nie tylko temperatura stykowa jest przyczyną powstawania narostu. Na przykład w pewnych warunkach narost tworzy się przy prędkości skrawania v_e < 1 m/min (a niekiedy nawet v_c«l m/min), gdy średnia temperatura stykowa wynosi ok. 100°C (a niekiedy jest nawet niewiele większa od temperatury otoczenia) i to wtedy, gdy grubość warstwy skrawanej jest odpowiednio mała. Przy większej wartości grubości warstwy skrawanej h narost się nie tworzy - ma więc związek ze stanem naprężeń. Gdy grubość h maleje, to zaczynają odgrywać istotną rolę odkształcenia zachodzące wg drugiej rodziny linii poślizgów. Wiadomo zaś, że stan naprężeń i odkształceń w obszarze tworzenia wióra ma wpływ na zjawiska zachodzące na powierzchni stykowej wióra z powierzchnią natarcia ostrza. Okazuje się więc, że na powstanie narostu zasadniczy wpływ ma stan naprężeń na powierzchni natarcia.

Narost jest mniej lub bardziej ukierunkowaną klinową strefą materiału na powierzchni natarcia (rys. 1.64).

Rys. 1.64. Obszar pełnego i względnego zahamowania wióra

Można przyjąć, że istnieje obszar pełnego zahamowania (1) i obszar (2) względnego zahamowania, w którym prędkość zmienia się od 0 do V*. Obszar (2) jest więc stykowym obszarem odkształceń plastycznych - odpowiednio jak dla skrawania bez narostu.

Należy przyjąć, że narost (1) powstaje przy takim stanie naprężenia, przy którym nie jest spełniony, warunek plastyczności. Warunek plastyczności dla płaskiego stanu naprężeń jest spełniony, gdy naprężenie styczne t=0,5(CTi-CT2) jest większe lub równe granicy plastyczności k.