IMG08

etapu do drugiego, zapobiegająca chaosowi i stracie czasu. 3. Wdro-B żenie się przez nauczyciela do systematycznej pracy, konspekty bowiem B są jej elementem kontrolowanym przez władze oświatowe przez pierw- B sze trzy Jata pracy w szkole.

y' *3?

II.    PRZYGOTOWANIE KONSPEKTU. 1. Rzeczowe — przypp-M mnienia bądź poszerzenie wiedzy własnej na podstawie odpowiednich* książek naukowych i popularnonaukowych. 2. Metodyczne — zapo-# znanie się z odpowiednim fragmentem programu nauczania, rozkładu 1 materiału, podręcznika dla ucznia, ewentualne wyzyskanie wskazówek śl zamieszczonych w podręcznikach i czasopismach metodycznych dla # nauczyciela. Na tej podstawie nauczyciel ustala zakres materiału do i opracowania, cele lekcji, obiera metodę pracy z uczniem, przygotowuje » ćwiczenia własne, wybiera odpowiednie ćwiczenia z podręcznika dla 3 ucznia.

III.    ZAWARTOŚĆ KONSPEKTU. 1. Temat lekcji. 2. Cele lekcji. 3.1 Metody nauczania. 4. Pomocy naukowe. 5. Przebieg lekcji z poda- I niem czasu przeznaczonego na poszczególne etapy pracy. Zapis szczegó- II łowy punktu 5. zależny jest od obranej metody, tym samym od typu % lekcji (zob. Lekcja).

Niezbędne są następujące elementy konspektu: 1. Temat lekcji. 2. Ko- | lejne etapy lekcji z orientacyjnym przydziałem czasu na każdy. 3. Ma- 1 teriał językowy bądź literacki mający być podstawą pracy na lekcji, np. J przykłady zdań do rozbioru, teksty przeznaczone do analizy gramatycz- 1 nej bądź stylistycznej; ćwiczenia ułożone przez nauczyciela; numery | stron podręcznika i ćwiczeń na tych stronach; numery stron książki, « gdzie są zaznaczone odpowiednie cytaty potrzebne do omówienia | zawartości dzieła literackiego, czyli wszystko to, czego nauczyciel nie 1 jest w stanie zapamiętać, a czego przypominanie sobie i szukanie I zabierałoby czas lekcyjny. Forma konspektu musi więc być czytelna dla | jej autora, od tego bowiem zależy rytmiczność lekcji.

IV.    PRZYKŁAD KONSPEKTU. (Zob. też Typ lekcji opartej na j metodzie problemowej, tam lekcja wg tego konspektu)

1.    Temat: Imiesłów przymiotnikowy czynny i bierny (kl. VII).

2.    Cele: poznawczy — formy i funkcje imiesłowu przymiotnikowego; kształ- I

cenibwy — rozwijanie myślenia produktywnego — porównywanie, wnioskowanie, uogólnianie.

3.    Metoda: problemowa, z elementami metody podającej: termin, podział imiesłowów.

4.    Pomoce naukowe: tabela, podręcznik.

5.    Przebieg lekcji.

A.    Stworzenie sytuacji problemowej, ok. 13 min:

a)    Sprawdzenie wiadomości na podstawie analizy zdań: Ania patrzyła na małego ślimaczka, który ruszał delikatnie różkami. Był taki śliczny.

Zadania:

• Wskaż czasowniki. Omów ich formę fleksyjną. Jaką pełnią funkcję w zda-tant niach? • Wskaż przymiotniki. Określ ich formę i funkcję w zdaniach. • Jakie W znaczenie mają przymiotniki, a jakie — czasowniki?

b)    Podanie tekstu z materiałem zawierającym problem (został zapisany na tablicy przed lekcją i zasłonięty albo powielony na kartkach):

f||| Na pola ryżowe Syjamu wypełzły olbrzymie ślimaki. Stworzenia te, szybko ™ pożerające zbiory, są wielkości piłki nożnej. Zostały zrobione pułapki i sporządzone trucizny, ale nic nie pomagają. Na miejsce złapanego bądź zabitego ślimaka zjawia się nowy.

c)    Dostrzeżenie problemu w czasie analizy tekstu za pomocą tych samych pytań co w p. a). Sformułowanie problemu: Pożerający, złapany — jakie to części mowy?

B.    Rozwiązywanie problemu, ok. 20 min:

a) Podanie tabeli:

Imiesłów przymiotnikowy czynny	3. os. Im. czas teraźniejszy	Formant	Imiesłów przymiotnikowy bierny	3. os. Im. czas przeszły	Formant
słyszący umiejący pracujący bijący			czytany chwalony zgnieciony bity

b)    Podanie planu problemowego:

1.    Określić funkcję imiesłowów w zdaniach oraz ich formy fleksyjne.

2.    Odkryć cechy imiesłowów wspólne z przymiotnikiem i czasownikiem oraz różnice.

3.    Wypełnić tabelę; na jej podstawie omówić budowę i znaczenie imiesłowów.

c)    Samodzielna praca w zespołach — obserwacja i analiza tekstu wg planu.

d)    Przedstawienie przez uczniów rozwiązania podproblemów.

57