img034

34 Rozdział 3

-    ustrój krokwiowo-belkowy - w którym rozstaw krokwi jest taki sam jak rozstaw belek i krokwie oparte są na belkach za pomocą wrębów przednich lub środkowych,

-    ustrój krokwiowy z płatwią stropową i belką główną - w wiązarach głównych o rozstawie co 3^4m krokwie oparte są na belkach głównych, a w wiązarach pośrednich - na płatwi stropowej za pomocą wrębów wzajemnych; ustrój ten stosuje się tam, gdzie belki stropowe nie są umieszczone pod każdą parą krokwi,

-    ustrój krokwiowy w którym krokwie połączone są z murłatami ułożonych na ścianach zewnętrznych za pomocą wrębów wzajemny, ten sposób oparcia krokwi stosuje się w budynkach ze stropami żelbetowymi i prefabrykowanymi.

Wiązary jętkowe. W tego typu rozwiązaniach krokwie podparte są dodatkowo rozporami poziomymi, tzw. jętkami. W więźbie jętkowej obciążenie z krokwi podobnie jak dla wiązarów krokwiowych przekazuje się w całości na ściany zewnętrzne, nawet, gdy więźba jętkowa podparta jest ścianą stolcową. Ściany stolcowe są to konstrukcje ustawione wzdłuż dachu, składające się ze słupów i płatwi, na których oparte są jętki oraz mieczy dodatkowo podpierających płatwie i jętki. Jętki umiejscawia się na wysokości równej 0,5-^0,6 wysokości konstrukcji dachu. Tego typu konstrukcję dachu stosuje się dla rozstawu ścian nośnych o wartości 5-^12m, dla długości krokwi powyżej 4,5m.

Rysunek 3-3. Dach o konstrukcji jętko wej oparty na płatwiach stropowych:

1 - krokiew, 2 - wiatrownica, 3 - jętka, 4 - strop ogniotrwały, 5 - płatew stropowa, 6 - kotew, 7 - wieniec żelbetowy, 8 - ocieplenie wieńca.

W przypadku projektowania poddasza użytkowego jętki można wykorzystać jako belki stropowe, przy czym spód jętki powinien wtedy wznosić