IMG9

Plan

wnętrza izb:

Powierzchnia 2x3 m

A.    Palenisko

B.    Łóżko lub dwa łóżka jedno nad drugim

C.    Broń i narzędzia

D.    V\/zierniki lub okna

E.    Drzwi

Powierzchnia 3x3 m „szosy”. Jest to jednak znacznie łatwiejsze niż wleczenie bądź dźwiganie każdego pnia.

(Idy się jest zmuszonym do wybrania miejsca na plac budowy nad rzeką czy jeziorem, a w pobliżu nie ma dobrego budulca, wtedy istnieje możliwość przetransportowania wszystkich pni wodą, a więc spławienia. Z miejsca wyrębu dostarcza się je nad wodę za pomocą zsuwni lub „szosy”. Jeden człowiek może holować za łodzią sześć do ośmiu okrąglaków. Płynie jednak bardzo wolno, bo wlecze ogromny ciężar. Gdy już dopłynie do brzegu, musi dostarczyć drewno na plac budowy. I znów trzeba sobie dopomóc za pomocą „szosy”, nawet wtedy, gdy wtaczanie pni na stok brzegu okaże się niekiedy trudne.

Co się zaś tyczy przyziemia chaty, to miarą wszelkich rzeczy jest człowiek. Kwatera musi mu zaofiarować odpowiednio dużo miejsca do spania, przyrządzania posiłków i wykonywania prac domowych. Potrzebne jest miejsce na ognisko, łoże, stół, zydel i do ulokowania najrozmaitszych rzeczy. Dla samotnego mieszkańca wystarczający jest dom o wymiarach przyziemia dwa na trzy metry. Potem oblicza, ile będzie potrzebował drewna na opał.

Do budowy domu o przyziemiu dwa na trzy metry i ścianach wysokich na metr osiemdziesiąt centymetrów potrzeba około sześćdziesięciu pni, zgodnie z następującym podziałem:

44 pnie do budow7 ścian, po 4 metry długości i 15—16 cm grubości,

4 płatwie stropowe po 4,5 metra długości i 15—16 cm grubości,

2 belki stropowe po 3,6 metra długości i 15—16 cm grubości,

2 belki stropowe po 2,2 metra długości i 15—16 cm grubości,

1 kalenica długości 4 metrów i grubości 20—25 cm.

Do tego dochodzi lekka drągowina na strop, dach i podłogę:

25 żerdzi po 4 metry, o grubości 10—12 cm,

25 żerdzi na sufit w izbie, długich na 2,5 metra, o grubości 10—12 cm,

18 krokwi dachowych po 3 metry długości, o grubości 10—12 cm.

Powyższy wykaz podany jest jedynie dla przykładu, ponieważ w praktyce trzeba się zastosować do tego, co się ma pod ręką. Jednakże podana tu ilość i wymiary wystarczą do zbudowania solidnego jednoosobowego domu z bierwion. W razie potrzeby pnie o podanych wymiarach można przesuwać bez zastosowania zsuwu i „szosy”. Byłoby dobrze i praktycznie tak ścinać drzewa, żeby padały^- w pożądanym kierunku, co znacznie ułatwiłoby transportowanie. To, co odpadnie z wierzchołka, może zostać użyte do budowy sufitu, dachu i podłogi, a także do wyposażenia wnętrza.

Ponieważ pnie są na jednym końcu grubsze, trzeba je kłaść na przemian: na grubszy koniec dolnego nakłada się cieńszy, wierzchołkowy. Wszystkie razem uzyskują mniej więcej tę samą średnicę, a mała różnica nie jest dla nas istotna. Gdy różnice są większe, najpierw do budowy używa się grubszych pni.

Jeżeli zamierza się mieszkać w chacie dziesiątki lat, najpierw trzeba ułożyć warstwę głazów i dopiero na niej wznosić drewnianą konstrukcję. Do budowy małego domku wystarczą cztery głazy ustawione w narożnikach. Z nich także można zrezygnować, gdy podłoże jest piaszczyste, żwirowe lub składa się z otoczaków.

77