IMGT00

Preparaty do ukorzeniania sadzonek są najczęściej stosowane w postaci proszku. Nasadę sadzonek umieszcza się w talku zmieszanym z auksyną

ze względu na cenę są preparaty polskiej produkcji - Ukorzeniacz A, Uko-rzeniacz B i Ukorzeniacz AB. Czasami stosuje się też zagraniczne, a z nich najbardziej znane są preparaty z grupy Seradix.

Stosowanie stymulatorów ukorzeniania powoduje szybsze ukorzenienie sadzonek i zwiększenie liczby sadzonek z korzeniami. Uzyskuje się także większą bryłę korzeniową, w efekcie czego młode rośliny są silniejsze i szybciej rosną.

i ewentualnie innymi substancjami. Po strząśnięciu nadmiaru preparatu, sadzonki wkłada się do podłoża w zrobiony otwór. Jeżeli preparat słabo przylega do sadzonek, można wcześniej miejsce cięcia zwilżyć. Działanie substancji jest długotrwałe, wnikanie następuje powoli.

1.6. Warunki sprzyjające ukorzenianiu sadzonek

Sadzonki ukorzenia się zazwyczaj w szklarniach, ale także w tunelach [foliowych. Szklarnie służące do sadzonkowania nazywa się mnożarkami, [choć mogą być one także przeznaczone do produkcji. Szklarnie i tunele foliowe muszą być wyposażone w różne urządzenia niezbędne w trakcie ukorzeniania sadzonek. Konieczne są elementy grzewcze, nie tylko do ogrzewania powietrza, ale również podłoża. Ważne jest, aby temperatura podłoża była nieco wyższa niż powietrza. Podłoże ogrzewa się rurami grzewczymi umieszczanymi pod stołami. Obecnie częściej stosuje się jednak ogrzewanie za pomocą kabli elektrycznych ułożonych na dnie stołów. Istotne jest wykonanie izolacji termicznej uniemożliwiającej straty ciepła, dlatego kable rozkłada się na cienkiej warstwie styropianu. Na stołach umieszcza się sadzonki w paletach wielodoniczkowych, doniczkach lub w skrzynkach z podłożem. Niektóre gospodarstwa stosują także tzw. korki podłoża otoczone cienkim paskiem włókniny, nazywane paper pot.

Spotkać można też sprasowane doniczki torfowe otoczone elastyczną siatką, które pęcznieją po podlaniu; nazywane są Jiffy. Możliwe jest także przysypanie kabli elektrycznych piaskiem, okrycie folią i nałożenie podłoża, w którym będą umieszczane luzem sadzonki. Stosowanie palet, jak i pojemników pozwala uniknąć w czasie przesadzania młodych roślin uszkodzenia systemu korzeniowego. Sadzonkowanie luzem jest jednak tańsze i bardziej ekonomiczne.

Po każdym cyklu rozmnażania pojemniki powinny być umyte i odkażone preparatem Agrigerm 2000. Środek ten stosuje się także do dezynfekcji stołów i powierzchni szyb.

Sadzonki przygotowuje się, jeżeli jest to konieczne, w chłodnym i zacienionym pomieszczeniu. Często jednak podczas pobierania z matecznika, sadzonki wkłada się do woreczków foliowych zabezpieczających je przed więdnięciem. Przed sadzonkowaniem sadzonki wyjmuje się z woreczków i bezpośrednio umieszcza w podłożu po potraktowaniu stymulatorem ukorzeniania. Następnie jeden raz podlewa się. Sadzonki nie mają korzeni i nie pobierają wody. Przez liście odbywa się natomiast transpiracja. Aby zapobiec więdnięciu sadzonek konieczne jest rozłożenie niskich tunel ików lub osłon foliowych.

W nowoczesnych gospodarstwach instaluje się urządzenia do zamgławiania powietrza. Woda rozpylana jest pod ciśnieniem 3-6 tys. kPa, a średnica kropel wynosi 0,005-0,05 mm. Rezygnuje się wówczas z osłon foliowych. Zamgławianie eliminuje także konieczność cieniowania sadzonek. Woda rozpylana jest przez 5 sekund w odstępach 10-minutowych. Sadzonki mogą być również zraszane. Do tego celu wystarczające jest ciśnienie wody w sieci wodociągowej, wynoszące 400-500 kPa. Jednak w tym wypadku zachodzi konieczność cieniowania sadzonek.

Cieniowanie pozwala obniżyć temperaturę w szklarni, którą można także regulować za pomocą systemu wietrzenia. Jednak w pierwszym tygodniu ukorzeniania oraz przy zamgławianiu unika się wymiany powietrza. Natomiast wskazane jest wzbogacenie składu powietrza w dwutlenek węgla, zwłaszcza przy doświetlaniu sadzonek w okresie jesienno-zimowym.

Do niedawna sądzono, że dokarmianie sadzonek w czasie ukorzeniania jest zbędne. Obecnie uważa się je za korzystne, a wręcz konieczne, gdy sadzonki są zamgławiane. Nawozy wieloskładnikowe, takie jak Florovit czy Wuxal, aplikuje się dolistnie w stężeniu 0,03-0,1%.

Po umieszczeniu sadzonek w podłożu zaleca się opryskiwanie anty-transpirantami. Są to preparaty tworzące na powierzchni liści cienką błonę. Zmniejszają pochłanianie promieni słonecznych przez tkanki liści, w efekcie powodując obniżenie ich temperatury. Antytranspiranty ograniczają także transpirację pary wodnej z powierzchni liści oraz zapobiegają całkowitemu otwieraniu się aparatów szparkowych. Pośrednio wpływają na szybsze ukorzenianie sadzonek. Z grupy tych preparatów można wymienić Cleer, Felicote, Wilt Pruf i Vapor Gard. Antytranspiranty są jeszcze mało popularne wśród polskich ogrodników.

W mnożarkach niezbędne są także urządzenia do doświetlania sadzonek. Za pomocą lamp rtęciowych i sodowych można wydłużać dzień i zwiększać natężenie światła. Doświetlanie w okresie jesienno-zimowym powoduje szybsze ukorzenienie sadzonek i poprawia ich jakość.