int2

TEORIE INTELIGENCJI NA PODSTAWIE STRUKTURY INTELIGENCJI L dwuczynnikowa teoria inteligencji Charlsa Spearmana

jednym czynnikiem jest inteligencja ogólna (czynnik g), która przenika każdą formę funkcjonowania intelektualnego i jest najważniejszym czynnikiem różnic indywidualnych, drugim czynnikiem jest czynnik s, który obejmuje określone zdolności specyficzne, mające wpływ na wykonanie określonych zadań (A) l. teoria inteligencji płynnej i skrystalizowanej Raymonda Cattella

czynnik g występuje jako: inteligencja płynna (zdolność dostrzegania złożonych relacji między symbolami i wykonywania manipulacji na symbolach, niezależnie od doświadczenia osobistego - np. układanki, wzory) i inteligencja skrystalizowana (dysponowanie wiedzą i umiejętnościami ważnymi w danym kontekście kulturowym) (A) 3. teoria Louisa Thurstona

wyróżnia 7 podstawowych, wzajemnie niezależnych czynników, które są zwane „pierwotnymi (podstawowymi) zdolnościami umysłowymi”, są to: rozumienie słów, płynność słowna, zdolności liczbowe, zdolności wzrokowo-przestrzenne, pamięć, rozumowanie i szybkość spostrzegania (B)

X. teoria Joya Guilforda

zakłada równożędność wielu (120) zdolności intelektualnych; Guilford stworzył tzw. model struktury intelektu, który zbudowany jest z: 4 rodzajów materiału, 5 grup procesów (lub grup operacji) i 6 rodzajów wytworów; (4x5x6= 120) (B)

5. teoria Stemberga i Yemona

inteligencja jest zorganizowana hierarchicznie: zdolności ogólne o szerokim zasięgu oddziaływania są na szczycie hierarchii, a zdolności specyficzne umieszczone są niżej (C)

BIOLOGICZNE PODŁOŻE INTELIGENCJI:

-    szybkość neuronalna

czyli szybkość przewodzenia impulsów nerwowych - korzystne w zadań szybkiego reagowania lub gdy są ograniczenia czasowe

-    sprawność układu nerwowego

czyli sprawność mózgu i centralnego układu nerwowego, innymi słowy - wydajność energetyczna

-    wielkość mózgu

czyli wielkość mózgu w stosunku do masy ciała

*