Ekonomia klasyczna 1 neoklasyczna K-N ~7~ Ekonomia Keynesowska | |
Dlaczego Keynes twierdził, że stworzył teorię ogólna a teoria klasyczno neoklasyczna jest przypadkiem szczególnym równowagi ? | |
Powołując się na prawo J. B. Sa/a przedstawiciele ekonomii klasycznej i neoklasycznej (K-N) twierdzili, że równowaga kształtuje się przy pełnym wykorzystaniu czynników produkcji |
Keynes był przekonany że równowaga ♦ pełne wykorzystanie czynników produkcji jest przypadkiem szczególnym występującym w gospodarce. Podważał prawo rynków Say'a wskazując na możliwość występowania kryzysów nadprodukcji |
W tradycji K-N spełniony jest zawsze warunek równowagi makroekonomicznej S=l |
Keynes twierdził że spełnienie warunku S=l na ogół nie występuje (jest to przypadek szczególny którego spełnienie zakładała w sposób nieuprawniony ekonomia K-N). W rzeczywistości mamy do czynienia z następującymi możliwościami: S=l S>I s<l |
2) Jaki mechanizm odpowiada za transformowanie się oszczędności w inwestycje ( 5= /) Mechanizmem odpowiedzialnym za przekształcanie oszczędności w inwestycje jest mechanizm stopy procentowej. Jednak inaczej jest on rozumiany przez ekonomię K-N, a inaczej przez Keynesa. | |
W ekonomii K-N stopę procentową określały |
Dla Keynesa stopę procentową określały |
czynniki realne, polegające na tym, że podaż funduszy pożyczkowych jest rosnącą funkcją stopy procentowej natomiast popyt na nie jest malejącą funkcją stopy procentowej.
I =S
czynniki pieniężne: popyt na pieniądz zależał od preferencji płynności (która to z kolei wynikała z motywów: transakcyjnego, spekulacyjnego i przezornościowego), oraz podaży pieniądza regulowanej przez władze monetarne. Zatem w tym przypadku determinanty określające popyt na pieniądz mają inna naturę niż determinanty decydujące o podaży pieniądza. W tym przypadku możemy napotkać tzw. pułapkę płynności
\ |
M |
M' |
M" |
Lsp — -j |
Gdzie: r - stopa procentowa I - Inwestycje S- oszczędności
Gdzie: LSp-Popyt na pieniądz spekulacyjny M, M', M"- podaż pieniądza