Jak napisać pracę roczną pt 

Jak pisać pracę roczną ?

Przed przystąpieniem do pisania piacy rocznej każdy z autorów powinien przynajmniej 3 razy śkónsuKować się z wyktóddwcą. Podczas pierwszej konsultacji -(październik) wyjaśnimy i Sprecyzujemy temat, podczas dmgiej flistópad-griidaeń) autorzy przedstawią zebraną bibliografię a podczas trzeciej (grUdZieńjCiom^    ⁴

pracy. Im dokładniejszy plan, tym mniej błędów popełnimy podczas pisania. Jeślrpodczas' przygotowywanfa i pisaniapracy autorzy będąodćzuwali potrzebę dodatkowych konsułtagi, to jestem do dyspozycji. Studentom przysługuje prawo poprawy pracy _;(1 raz). Rozsądnie jest więc zakończyć pracę jak najszybciej Wykładowca musi bametfći pad koniec II sem. (kwiecień-maj) przeczytać kilkanaście / kilkadziesiąt prac, ponadto odbyć kilkanaście7 taBcadziesiąt rozmów wzornikowychl może po prostu ze wszystkim nie zdążyć przed rozpoczęciem letniej sesji egazaminacyjnej.

i i ma być owocem dokonanej, przez jej autora kwerendy i analizy opracowań naukowych na dany temat (oczywiście na miarę

tego co ono zawiera autor pracy powinien starać się przedstawić do historyczne, polityczne, religijne lub ekonomiczne epoki w której stanowisko powstało.

Praca roczna jak każda praca naukowa powinna być wyposażona w przypisy, ^; * ^r bibliografię! ilustracje^ Przypisy wpracymaukowejmają dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze, służą jako środek weryfikacji tego co autor napisał. Twietóząć-iż coś jest takie a ' takie, lub ktoś powiedział to lub owo, autor musi wskazać^ przy pisiemiejsc^(śtronę,^v -1 ® ilustrację) opracowania z którego tę informaqę zaczerpnął. Oąje to czytelnikowi jego pracy

polemizując, trzeba wskazać odpowiednie miejsce z opracowania wktórym te pogtądy się znajdują. Po drugie, przypis jest czasem miejscem gdzie można powiedzieć lub wyjaśnić coś co nie mieści się w zasadniczym wywodzie, ale jest niezbędne dla jego zrozumienia. Ale w przypisach nie wyjaśnia się wszystkiego; autor ma prawo oczekiwaćod czyteinika pewnego poziomu profesjonalnego przygotowania i nie wyjaśniać na przykład terminologii fachowej Uih nie wyjaśniać kim byłnyystępujący w jego tekście głównym powszechnie znani cesarze lub. wodzowie.