19
wanie wewnątrz zarodni zarodników, a więc właściwe zarodniki są zawsze endosporami. Z wyjątkiem sinic i krasnorostów, sporulacja prowadzi zawsze do wytworzenia zarodnika w postaci monady lub jej pochodnej postaci rizo-podialnej. Zarodniki te mogą być uwalniane z zarodni i rozpoczynają nowe pokolenia. Tego typu zarodniki są nazywane zoosporami lub planosporami. Zdarza się, że wewnątrz zarodni następują pierwsze procesy rozwoju zarodnika, które prowadzą do wytworzenia potomnego organizmu w postaci pojedynczej komórki kokkalnej,. uwalnianej następnie z zarodni i rozpoczynającej nowe pokolenie. Tego rodzaju komórki, pochodne od właściwego zarodnika, nazywane są niesłusznie aplanosporami lub znacznie właściwiej autosporami. Autospory pojawiają się z reguły u roślin plechowych, w ograniczony sposób związanych z siedliskiem wodnym, np. u grzybów lądowych.
Z powyższego stwierdzenia wynika, że rośliny plechowe w procesie rozmnażania bezpłciowego produkują wyłącznie endospory, które z wyjątkiem sinic i krasnorostów, są wyłącznie planosporami. W ontogenezie różnie może być zaznaczona postać planospory: jako samodzielna zoospora lub jako krótko trwająca faza sporulacji wewnątrz zarodni, prowadząca do wytworzenia pierwszej komórki organizmu potomnego (rys. 10).
Rys. 10. Schemat sporulacji roślin plechowych: 1. zarodnia; 2. wielokrotna kariokineza i cyto-kineza; 3. formowanie zarodników; 4. uwalnianie zoospor; 5. tworzenie i uwalnianie autospor
Rozmnażanie płciowe polega na produkcji wewnątrz gametangium haplo-idalnych gamet, których połączenie przez kopulację prowadzi do powstania