jąkanie1

3.1.3. Zaburzona transmisja sygnałów dezorganizuje mechanizm sensomotorycznei integracji, niezbędnej dla płynnej mowy.

3.2.    Teoria zaburzeń „zegara mózgowego’’[Szeląg 1999]

Czas prawidłowej interpretacji sekwencji zdarzeń to minimum 30 milisekund. Anatomiczna lokalizacja w przypadku bodźców słuchowych: lewe płaty skroniowe (okolica Wemickego). Czas integracji informacji: 2-3 sekundy. Anatomiczna lokalizacja: lew-a dolna okolica przedruchown (okolica Broca). Zaburzenie integracji czasowej sygnału mowy w jąkaniu: średnia fraza ok. 7 sekund.

3.3.    Teoria zaburzeń lateralizacji słuchowej [Kurkowski 2002]

3.3.1.    Komunikacja językowa jest zależna od integracji procesów percepcyjno -motorycznych. Prawidłowa dla kontroli mowy jest lateralizacja prawouszna. Czynniki środowiskowe wpływają na model lateralizacji. Lewouszna lub nieokreślona lateralizacja może powodować jąkanie.

3.3.2.    Koncepcja udziału zaburzeń kontroli słuchowej wypowiedzi (szczególnie lateralizacji słuchowej) w powstawaniu jąkania tłumaczy:

1.    związki jąkania z zaburzeniami lateralizacji

2.    powstawanie jąkania nabytego na skutek stresu

Potwierdzenie w postępowaniu terapeutycznym wykorzystującym cyfrowy korektor mowy. łączący w sobie opóźnienie (DAF) i transpozycję częstotliwości głosu (FAF).

4. Wnioski:

4.1.    Zaburzenie czasowej samoregulacji procesu mówienia jest zasadniczą przyczyną jąkania.

4.2.    Do zaburzeń czasowej samoregulacji dochodzi między innymi na skutek zaburzeń:

•    Przesyłania sygnałów z ośrodków programujących mow-ę do odpowiedzialnych za wykonanie motoryczne znajdujących się w lewej półkuli mózgu;

•    Integracji czasow-ej sygnału kontrolnego mowy;

•    Lateralizacji słuchowej.

4.3.    W wyniku każdego z tych zjawisk powstaje pierwotna niepłynność a w dalszej kolejności w-zmożone napięcie mięśniowe i logofobia, które wtórnie potęgują niepłynność mówienia.