K �jna DIALEKTY POLSKIE763

73

Mapa XI. Stwardnienie psi. son antycznego r: 1. Przejście son antycznego miękkiego r w twarde w pozycji przed przedniejęzykową twardą. 2. Utrzymanie odrębnego od twardych sonantycznego r miękkiego we wszystkich pozycjach. 3. Spłynięcie się sonantycznego r miękkiego z twardym we wszystkich pozycjach.

twierdzi, śmierć] głnż.: morwy, martwy, zorno, sorna, corny (twjerdy wg twjerdźić) jak borne, horb, bórzy. Ichort, karmić, korćma, torhośćo, ho rutka, hordy, morchej — ale wjefba, wjefek, smjerć, pjerSó, 5farba (z wyj. serp); dłuż.: carny, cart, sarna, humarły, twardy, marznyś, tarł (wyj. zerno) jak chart, marchej, barłóg, gjarb, kjanniś, gjarne, gjardy, kjarfann■ — ale tcjerch, ■wjerba, smjerś (z wyj. serp).

6. Rozwinięcie się sonantów w grupy złożone z samogłoski i spółgłoski r, l (zob. m. XII). a mianowicie:

A. a) zack.- i śr.leck. f#f^połab. i kasz. ol^ au (zob. s. 69). Poza tym b) Pff (przed nieprzedniojęzykową, twardą) rut północnym wschodzie dialektów wseh.leeli. ^ ’el, na południu tychże dialektów i ‘U; w dialektach łuż. ^ 'el (zob. s. 69 n.); c) w innych pozycjach (po TĆKP i Pff): na północnym wschodzie dialektów wsc-h.lech. f$f ■ oł (po zębowych ^Z«); na południu dialektów wschodnioleehiekich: ff$ff, 6f» PI i- ol (po zębowych ^ łu) zaś KI, Pff el; w głuż. ^ oł; w dłuż. ii oł. ał, po t d i* łu, na wseh. krańcach dialektów łużyckich ^ dl. W okresie przeto zastępowania sonantów przez grupy samogłoskowo-spółgłoskowe przyległe do zachodnio-środkowo-leehickich dialekty na Łnżyeach i Mazowszu z kontynuantami ol: 'el przeciwstawiały się dialektom na dzisiejszych małopolsko-wielkopolskieh terenach, w których rozwój omawianych