Załamek Q jest pierwszym ujemnym wychyleniem zespołu QRS. Prawidłowy załamek Q rozpoznaje się, gdy czas jego trwania jest mniejszy od wartości 0,04, a jego amplituda nie osiąga 1/4 amplitudy załamka R w odprowadzeniach przedsercowych i kończynowych dwubiegunowych. Należy jednak pamiętać, że kryteria patologicznego załamka Q ulegają zmianie i aktualnie są już nieco bardziej skomplikowane. W odprowadzeniu aVR szeroki, przekraczający 0,04 s załamek Q jest zjawiskiem w pełni fizjologicznym.
Załamek R stanowi pierwsze dodatnie wychylenie zespołu QRS. Zespół QRS, w którym brak załamka R, nosi nazwę zespołu QS. Amplituda załamków R nie powinna przekraczać 20 mm w odprowadzeniach I, II, III i aVF, 11 mm - w aVL, 7 mm - w Vj i 26 mm - w V5 i V6. Wysokość
załamka R w odprowadzeniach przedsercowych wzrasta stopniowo od V j do V5 i nieznacznie
maleje w V6>
Załamkiem S określa się pierwsze ujemne wychylenie występujące po załamku R. Głębokość załamka S w odprowadzeniach przedsercowych stopniowo maleje od Vj do V6. Często załamek S
nie występuje w odprowadzeniach V5 i V6.
Czas pobudzenia istotnego, zwany również czasem ujemnego zwrotu, jest fragmentem zespołu QRS od początku pobudzenia komór (wyrażonego początkiem zespołu QRS) do szczytu ostatniego załamka R. Czas pobudzenia istotnego mierzy się wyłącznie w odprowadzeniach przedsercowych. Jest miarą szybkości przewodzenia i grubości mięśnia sercowego. Według definicji, jest to czas niezbędny, aby pobudzenie elektryczne przebyło drogę przez całą grubość mięśnia sercowego: od wsierdzia do warstwy nasierdziowej. Czas zwrotu ujemnego jest różny nad prawą i lewą komorą. W warunkach prawidłowych nie przekracza 0,035 s w odprowadzeniach prawokomorowych Vj i V2
oraz 0,045 s w odprowadzeniach lewokomorowych V5 i V6.
Punkt J znajduje się w miejscu, w którym kończy się zespół QRS i rozpoczyna odcinek ST. W prawidłowych elektrokardiogramach przemieszczenie punktu łączącego nie powinno przekraczać 1 mm w górę lub w dół od linii izoelektrycznej. Wariantem normy jest również wyższe odejście punktu J w odprowadzeniach przedsercowych prawokomorowych Vj i V2 w tzw. zespole wczesnej
repolaryzacji.
Odcinek ST definiuje się jako odległość między załamkiem S a początkiem załamka T. Reprezentuje w zapisie krzywej EKG czas, który upływa pomiędzy depolaryzacją komór a początkiem okresu repolaryzacji, oraz okres powolnej repolaryzacji. Prawidłowy odcinek ST trwa od 0,02 do 0,12 s i jest położony w linii izoelektrycznej z odchyleniem od niej nie przekraczającym 0,5 mm w dół (w każdym odprowadzeniu) oraz 1 mm w górę w odprowadzeniach kończynowych i 2 mm w górę w odprowadzeniach przedsercowych.
Stanowi on zaokrąglony, skierowany zazwyczaj ku górze, załamek występujący zaraz po zespole QRS. Reprezentuje właściwą, szybką repolaryzację komór. Czas trwania prawidłowego załamka T mieści się w granicach od 0,12 s do 0,16 s. Nie ma natomiast ściśle wyznaczonych norm amplitudy