Tes.,
sza od częstości zespołów QRS
c. rytm przedsionków i komór jest niezależny
d. przewodzenie z przedsionków do komór jest zachowane
19. Opóźnienie zwrotu ujemnego w odprowadzeniach VI. V2 ponad 0,035 s na- j leży do kryteriów: l
a. bloku prawej odnogi pęczka Misa
b. bloku lewej odnogi pęczka Hisa
c. bloku tylnej wiązki lewej odnogi i pęczka Hisa
niezupełnego bloku prawej odnogi pęczka Hisa
20. Do kryteriów rozpoznania niezupeł- j nego bloku lewej odnogi pęczka Hisa nie j należy: %
a. szerokość zespołu QRS>0,10 J r ^ ale <0,12 s
opóźniony zwrot ujemny w od- I prowadzeniach V5, V6 ponad j 0,06 s :]
c. opóźniony zwrot ujemny w od- j prowadzeniach V5, V6 ponad j 0,05 s
d. zespól QRS w odprowadzę- i niach V5, V6 zniekształcony, J z zazębieniem ha ramieniu za- j tamka R
niemiarowości zatokowej oddechowej
c. zahamowania zatokowego
d. nadkomorowego wędrowania rozrusznika
14. W przypadku aberracji przewodzenia śródkomorowego w odprowadzeniu VI zespól QRS przypomina najczęściej swoim kształtem:
jg) blok prawej odnogi
b. blok lewej odnogi
c. prawidłowe pobudzenie zatokowe
d. blok jednej z wiązek lewej odnogi
15. Miarowy rytm komorowy o częstości powyżej 100/min to:
a. przyspieszony rytm komorowy jtj. częstoskurcz komorowy
c. torsade de pointes
d. trzepotanie koniór
16. Cechą charakterystyczną bloku przedsionkowo-komorowego II stopnia typ 1 nie jest:
a. okresowe wypadanie zespołu QRS
stały odstęp PQ
c. najkrótszy odstęp PQ po wypadnięciu zespołu QRS
d. najdłuższy odstęp PQ przed wypadnięciem zespołu QRS
17. Blok II stopnia typ II 3:2 oznacza, że:
a. po 3 przewiedzionych do koniór pobudzeniach zatokowych występują 2 pobudzenia zatokowe
; — zablokowane
b. po 3 pobudzeniach zatokowych zablokowanych występują 2 pobudzenia zatokowe przewiedzione do komór po 2 przewiedzionych do komór pobudzeniach zatokowych występuje pobudzenie zatokowe nie przewiedzione do komór
d. po 3 prawidłowych pobudzeniach zatokowych pojawiają się 2 pobudzenia rytmu zastępczego
18. Nie jest prawdą, źe w rozkojarzeniu przedsionkówo-komorowym:
a. częstość zalamków P jest mniej
. -:'h ■
Testy
1. Na obecność tętniaka pozawalowego lewej komory wskazuje:
a. szczególnie głęboki załamek Q
b. wysoki zalamek R
(Ęp przetrwałe uniesienie odcinka ST d. szczególnie szeroki załamek Q
2. W pierwszych dniach ewolucji zawału pełnościennego można obserwować:
a. stopniowe narastanie amplitudy załamka R
(b) stopniowe obniżanie amplitudy załamka R
c. a i b prawdziwe
d. żadne z powyższych nie jest prawdziwe
3. Najwcześniej obserwowaną zmianą w pełnościennym zawale serca jest zwykle:
tą) uniesienie odcinka ST
b. obniżenie odcinka ST
c. pojawienie się patologicznego załamka Q
d. odwrócenie załamka T
4. Zmiany ERG w zawale ściany dolnej obserwuje się w odprowadzeniach:
<S) II, III i aVF V. II, III, aVL
c. I i aVL
d, I, II, aVF
5. Zawał pełnościenny od podwsierdzio-wego odróżnia:
(Sj obecność patologicznego załamka Q
b. uniesienie odcinka ST
c. odwrócenie załamka T
d. a i b prawdziwe
6. Zmiany elektrokardiograficzne obserwowane w przebiegu dusznicy bolesnej dotyczą:
a. zespołu QRS
b. odcinka ST
c. załamka T
0. b i c prawdziwe
7. Które ze stwierdzeń odnoszących się do dusznicy bolesnej stabilnej jest prawdziwe:
a. zmiany EKG polegają na uniesieniu odcinka ST
b. zmiany EKG polegają na skróceniu odstępu QT
zmiany EKG na ogół nie dotyczą zespołu QRS
d. żadne z powyższych nie jest prawdziwe
8. Typowe dla dusznicy Prinzmetala zmiany elektrokardiograficzne polegają na:
Lał uniesieniu odcinka ST
b. obniżeniu odcinka ST
c. pogłębieniu załamka Q
d. poszerzeniu załamka Q
9. Obecność zespołu QS w odprowadzeniach VI, V2 i V3 przemawia za:
a. świeżym zawałem przednioprze-grodowym
rrb) przebytym zawałem przednio-przegrodowym
c. świeżym zawałem tylnym
d. przebytym zawałem tylnym
10. W zawale wysokim bocznym zmiany EKG obserwuje się w odprowadzeniach:
a. V4, V5 i V6
b. V5 i V6
c. I, II, aVL I i aVL
1. Pierwszy zespół QRS zastępczego rytmu węzłowego pojawia się:
a. wcześniej niż oczekiwane pobudzenie zatokowe