Scan10114 (2)

Rozdział 10. Leki

Wskazania	Dawka
Stabilny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS (lub częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS pochodzenia nadkomorowego (SVT) z blokiem odnogi pęczka Hisa), które nie odpowiedziały na leczenie stymulacją nerwu błędnego	6 mg, 12 mg, 12 mg dożylnie

ZASTOSOWANIE

Część 2: Leki stosowane w stanach zagrożenia zatrzymaniem krążenia

W tej części rozdziału przedstawiono szczegółowe informacje o lekach stosowanych w leczeniu zagrażających życiu zaburzeń rytmu. Rola atropiny, amio-daronu i lidokainy w leczeniu NZK została opisana w części 1. Leki przedstawiono w porządku alfabetycznym.

Zawsze należy pamiętać, że leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu mają również działanie arytmo-genne.

ADENOZYNA

Adenozynę można stosować tylko w warunkach umożliwiających monitorowanie (np. na oddziale intensywnego nadzoru kardiologicznego, oddziale intensywnej terapii, na sali operacyjnej lub w oddziale ratunkowym), gdyż w trakcie jej stosowania mogą występować krótkotrwałe okresy zatrzymania pracy komór.

Istotną zaletą adenozyny jest fakt, iż w odróżnieniu od werapamilu można ją stosować u pacjentów z częstoskurczem o szerokich zespołach QRS, którego etiologia jest nieznana. Częstość pracy komór w SVT ulega przejściowemu zwolnieniu, natomiast w częstoskurczu komorowym (VT) zmiana taka nie występuje. Adenozyna skutecznie przerywa przeważającą większość częstoskurczów powodowanych pętlami re-entry przechodzącymi przez węzeł przed-sionkowo-komorowy. Kolejna zaleta adenozyny polega na tym, iż nie ma ona istotnego działania inotro-powo ujemnego, więc nie powoduje spadku rzutu serca i hipotensji. Adenozynę można bezpiecznie sować u pacjentów leczonych pi-blokerami.

Powinno się poinformować pacjenta o przejściowych, nieprzyjemnych skutkach ubocznych podam tego leku, szczególnie nudnościach, uderzeniach rąca, dyskomforcie w klatce piersiowej. W kilku kr jach europejskich adenozyna nie jest stosowana, alternatywą jest trójfosforan adenozyny (ATP). Jeż i ten preparat jest nieosiągalny, prawdopodobnie rapamil będzie najlepszym rozwiązaniem.

Teofilina i jej pochodne blokują działanie adenozy U pacjentów otrzymujących dipyridamol lub karb zepinę, jak również po przeszczepie mięśnia ser wego (serce odnerwione), zastosowanie adenozy może być niebezpieczne wskutek znacznego nas nia efektu jej działania. W przypadku obecności z społu WPW blokada węzła przedsionkowo-komor wego może ułatwiać przewodnictwo przez istniej dodatkową drogę. Przy migotaniu lub trzepotaniu przedsionków z dodatkowymi drogami przewodzenia, adenozyna może doprowadzić do niebezpie go przyspieszenia czynności komór.

Najmniejsza skuteczna dawka to 6 mg (niektóre źródła nie rekomendują takiej dawki wstępnej), je nie jest efektywna, można dwukrotnie powtórzyć dawki po 12 mg co 1-2 minuty.

DZIAŁANIE

Adenozyna jest naturalnie występującym nukleoty-dem purynowym. Zwalnia ona przewodnictwo prz węzeł przedsionkowo-komorowy lecz ma również wielki wpływ na pozostałe komórki mięśnia serc' go czy drogi przewodzenia. Jest wysoce skutec w leczeniu napadowych SVT powodowanych pę re-entry, w tym związanych z węzłem przedsionk -komorowym (AVNRT i AVRT). W innych często czach z wąskimi zespołami QRS (np. trzepotanie przedsionków) adenozyna pozwala na uwidoczni wyjściowego rytmu przedsionków poprzez zwolni nie czynności komór. Ma ona wyjątkowo krótki połowiczego rozpadu wynoszący 10-15 sekund, tego też podawana jest jako bolus równolegle z szybkim wlewem dożylnym lub po podaniu nal szybko przepłukać naczynie roztworem soli fizjol gicznej.

112 ALS

Polska Rada Resuscytacji