Scan10116 (2)

Rozdział 10. Leki

BLOKERY p-ADRENERGtCZNE

Wskazania	Dawka
•    Regularny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS, nie poddający się kontroli za pomocą stymulacji nerwu błędnego ani użycia adenozyny u pacjentów z zachowaną funkcją komór •    W celu kontroli częstości AF i trzepotania przedsionków jeśli czas trwania zaburzeń rytmu jest mniejszy niż 48 godzin przy zachowanej funkcji komór	•    Atenolol (j^) 5 mg dożylnie podane przez 5 minut •    Metoprolol (P-,) 2-5 mg dożylnie co 5 minut do całkowitej dawki 15 mg •    Propranolol (Pt i P2) 100 pg/kg dożylnie w 3 równych dawkach w odstępach 2-minutowych •    Esmolol (P,) 500 pg/kg. dożylnie przez 1 minutę, następnie stosuje się wlew 50-200 pg/kg/min

Wskazania

Stabilny, regularny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS bez reakcji na manewry zwiększające napięcie nerwu błędnego czy podanie adenozyny

ZASTOSOWANIE

Atropina może okazać się skuteczna w zaburzeniach przewodnictwa lub bradykardii towarzyszącej zwiększonemu napięciu nerwu błędnego.

Efekty uboczne działania p-blokerów obejmują bra kardię, zwolnienie przewodnictwa przedsionkowo-morowego, hipotensję i skurcz oskrzeli. Przeciww zaniami do stosowania p-blokerów są blok serca II i III stopnia, hipotensja, ciężka zastoinowa niewyd ność krążenia oraz choroby płuc z towarzyszącym skurczem oskrzeli.

BLOKERY KANAłU WAPNIOWEGO: WERAPAMI I DILTIAZEM

Dawka

Werapamil 2,5-5 mg doż przez 2 minuty lub

Diltiazem 15-20 mg dożył przez 2 minuty

Kontrolę rytmu komór u pacjentów z AF lub trzepotaniem przedsionków (zazwyczaj, gdy czas trwania arytmii jest krótszy niż 48 godzin)

Diltiazem 15-20 mg dożył przez 2 minuty

(i-blokery są lekami drugiego rzutu w leczeniu częstoskurczów z wąskimi zespołami QRS (lub częstoskurczów z szerokimi zespołami QRS, o których wiadomo, że jest to SVT z aberracją przewodzenia) po zastosowaniu adenozyny (patrz rozdział 12). U pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory, hi-potensją lub blokiem serca każdy lek blokujący receptory p może doprowadzić do niewydolności lewo-komorowej. Istnieje ryzyko powstania głębokiej bradykardii trudnej do leczenia. Możliwość wystąpienia bloku serca lub asystolii jest większa, gdy pacjentowi leczonemu p-blokerami poda się dożylnie werapa-mil, zwłaszcza, gdy leki blokujące receptory p stosuje się również drogą dożylną. Z podobnych przyczyn należy unikać łączenia p-blokerów i innych leków antyarytmicznych jak np. lidokaina.

W trakcie leczenia SVT trzeba się wystrzegać, by ten niezagrażający życiu stan nie przekształcił się w zagrożenie życia wskutek nierozważnego stosowania wielu leków.

Podawany dożylnie esmolol jest krótko działającym lekiem (czas półtrwania 2-9 minut) blokującym selektywnie receptory (V

DZIAŁANIE

Leki blokujące receptor p (atenolol, metoprolol, labe-talol (posiadający właściwości blokujące receptor a jak i P), propranolol, esmolol) zmniejszają efekt krążących katecholamin, częstość skurczów serca i obniżają ciśnienie krwi. Mają one także działanie kar-dioprotekcyjne u pacjentów z OZW.

ZASTOSOWANIE

Werapamil podawany dożylnie stosuje się tylko do czenia potwierdzonego SVT. Lek wywiera silne dzi nie inotropowo ujemne, nie wolno go stosować w stoskurczu z szerokimi zespołami QRS, czy to poc dzenia komorowego, czy o nieznanym pochodzeniu

Do niepożądanych efektów podobnie jak w przy ku innych leków rozszerzających naczynia, należy uczucie uderzenia gorąca, bóle głowy i spadek ciśnienia tętniczego. Działanie hipotensyjne może być znacznie nasilone. Efekt antyarytmiczny utrzymuje się przez 6 godzin po dożylnym podaniu leku.

Dawka wstępna werapamilu wynosi 2,5-5 mg p ne dożylnie przez 2 minuty. Przy braku efektu i nie występują objawy uboczne należy powtórzyć dawkę 5-10 mg co 15-30 minut do maksymalnej dawki 20 mg. Po podaniu każdej dawki należy ponownie dokładnie ocenić stan pacjenta. Werapamil powinno się podawać tylko w przypadku napado go częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS lub w arytmiach o potwierdzonym nadkomorowym pochodzeniu.

Diltiazem w dawce 0,25 mg/kg (można podać kol ną dawkę 0,35 mg/kg) jest równie skuteczny jak rapamil. Dożylna postać diltiazemu nie jest zarejestrowana w niektórych krajach (np. w Wielkiej Br nii). Werapamil oraz w mniejszym stopniu diltiaze mogą zmniejszać kurczliwość mięśnia sercowego i krytycznie redukować rzut serca u pacjentów z

114 ALS

Polska Rada Resuscytacji