uwzględnia się, gdyż śnieg zsunie się po połaci dachowej. Tak zwane obciążenie charakterystyczne dachu, jak wspomniano, jest zależne od pochylenia i kształtu dachu i różni się odpowiednio dla dachów jedno- i dwuspadowych, dachów wklęsłych i pilastych, łukowych i kopuł, dla dachów na różnych wysokościach oraz dla dachów z przegrodą lub attyką. W celu wyznaczenia tych obciążeń należy korzystać z normy dotyczącej obciążenia śniegiem [27].
■ Obciążenie wiatrem składa się z parcia, które uważamy za dodatnie, i ssania, które uważamy za ujemne. Przyjmuje się, że zarówno parcie jak i ssanie są prostopadle do płaszczyzny dachu (rys. 2-4). Wartości parcia lub ssania są zależne od stref klimatycznych (rys. 2-5), wysokości obiektu, nachylenia połaci dachowych, kształtów dachu i obiektu. W strefie I wartość obciążenia wiatrem jest najmniejsza, w strefie V — największa. Szczegółowe obliczenie obciążenia wiatrem wymaga uwzględnienia wielu czynników podanych w normie budowlanej [28],
H
21