Kolendowicz49

■ Sklepienia wykonane np. z cegły, kamienia lub betonu można traktować jako złożone z szeregu przylegających do siebie łuków szerokości 1 m (rys. 16-22). W rzeczywistości są to łuki bezprzegubowe. Łuki te jednak traktuje się w praktyce jako trójprzegubowe. Na podstawie obserwacji zniszczenia takich łuków, przy obciążeniu równomiernym na całej długości, przyjmuje się przeguby w zworniku i w wezgłowiach jak na rys. 16-23a, a przy obciążeniu niesymetrycznym — jak na rys. 16-23b. W obu przypadkach przeguby podporowe przyjmuje się w punktach rdzennych przekroju. Analizę statyczną takich łuków przeprowadza się najczęściej graficznie, wyznaczając linię ciśnienia, która nie powinna wyjść z obszaru rdzenia przekroju. Największą siłą obciążającą przekrój łuku jest reakcja R. Jeżeli jest ona przyłożona w punkcie rdzennym przekroju, to największe naprężenie ściskające obliczymy wg wzoru

2 R

(16-30)

a)

b)

Rys. 16-22

16.4. Łuk pierścieniowy

Rysunek 16-24 przedstawia konstrukcję dachu wiszącego wykonanego z cięgien sprężonych i zakotwionych w pierścieniach zewnętrznym i wewnętrznym. Cięgna obciążają pierścień zewnętrzny (rys. 16-25a) i pierścień wewnętrzny (rys. 16-25b). Ze względu na symetrię środkową i przy symetrii obciążenia, pierścień zewnętrzny jest ściskany osiowo, a pierścień wewnętrzny jest rozciągany osiowo.

■ Siły wewnętrzne N wyznaczymy prosto rozważając równowagę połowy pierścienia (rys. 16-25c). Składowa pionowa siły q działająca na długości łuku As jest równa (rys. 16-25d)

q' = qAscosq>.

349