■ Gdy liczba belek i punktów węzłowych jest duża, wówczas obliczenie rusztu wymaga rozwiązania dużej liczby równań wyrażających zgodności odpowiednich ugięć. Przy zastosowaniu maszyn cyfrowych nie sprawia to większych trudności. Zasada obliczania rusztu nie zmienia się również wtedy, gdy belki krzyżują się skośnie. Ruszt o belkach skośnych jest jednak droższy od rusztu ortogonalnego założonego nad otworem o takich samych długościach boków.
■ Do przybliżonego rozwiązania rusztu można użyć tablic służących do projektowania płyt, gdy belki w obu kierunkach mają tę samą sztywność, a odstępy między belkami są małe w porównaniu z długościami a i b krawędzi rusztu. Dwukierunkowa praca rusztu jest bowiem podobna do dwukierunkowej pracy płyty. W celu obliczenia momentów zginających w poszczególnych belkach, należy pomnożyć momenty zginające odnoszące się do jednostkowej szerokości płyty przez odstęp belek. Rozwiązanie takie daje wyniki bliskie wynikom ścisłym i wystarcza do celów praktycznych, a zwłaszcza w projektowaniu wstępnym.
■ Ruszt pokazany na rys. 18-1 przedstawia charakterystyczny układ belek stosowany w konstrukcjach mostowych.
■ Współpraca belek w ruszcie pozwala na zmniejszenie ich wysokości. W zwykłych belkach pracujących jednokierunkowo przyjmuje się wysokość przekroju
-fl-l \ 10 20
/. podczas gdy w rusztach h —
Przykład 18-1. Obliczyć momenty zginające i siły poprzeczne w belkach rusztu żelbetowego prostokątnego opartego swobodnie na brzegach (rys. 18-4). Obciążenie stałe i użytkowe ą = 10 kN/m3.
Rys. 18-4
Rozwiązanie
Momenty zginające i siły poprzeczne obliczymy korzystając ze współczynników w tablicy 17-1 i mnożąc je przez rozstaw belek
a/b = 24:30 = 0,8.
368