14
W celu sprawdzenia stanów granicznych konstrukcji należy posługiwać się jej modelami obliczeniowymi ustalonymi zgodnie z uznaną teorią i praktyką inżynierską. W modelach tych przyjmuje się obliczeniowe wartości efektów oddziaływań i nośności konstrukcji. Posługując się metodą współczynników częściowych, należy wykazać, że żaden istotny stan graniczny nie zostanie przekroczony.
W każdym krytycznym przypadku należy wyznaczyć wartości obliczeniowe Ed skutków od-
dzialywań. Wyłania się ich kombinacje, które mogą występować jednocześnie. Powinno się przy
tym określić wiodące oddziaływania zmienne lub wyjątkowe [49], Wartości oddziaływań stałych
1) w przypadku obciążeń stałych przez przyjęcie wartości wyższej (indeks sup. - od superior) albo niższej (indeks inf. od inferior),
2) w przypadku obciążeń zmiennych, których zmienność zależy od miejsc występowania w konstrukcji, należy uwzględniać oddzielnie części korzystne i niekorzystne oddziały-
wama.
Zaleca się uwzględniać odkształcenia wymuszone, gdy jest to istotne.
Jako zasadę przyjęto, że wartości obliczeniowe oddziaływań powinny być zgodne z załącznikiem A normy [49] (patrz pkt 6.4.1 wspomnianej normy). Załącznik ten podaje reguły i metody
ustalania kombinacji oddziaływań na budynki oraz związane z tym zalecane wartości obliczeniowe stałych, zmiennych i wyjątkowych oddziaływań oraz współczynników y.
W stanach granicznych nośności (z wyłączeniem zmęczenia) stosuje się wymienione dalej kombinacje oddziaływań.
1. Trwałe lub przejściowe sytuacje obliczeniowe (kombinacje podstawowe)
Kombinacje oddziaływań powinny umożliwić uchwycenie sytuacji, które mogą spowodować:
• utratę równowagi statycznej konstrukcji - EQU,
• zniszczenie konstrukcji - STR,
• zmiany stanu podłoża zagrażające nośności konstrukcji - GEO.
2. Wyjątkowe sytuacje obliczeniowe Kombinacje powinny dotyczyć:
• wyłącznic oddziaływania wyjątkowego A (pożar, uderzenie),
• sytuacji zaistniałej po zdarzeniu wyjątkowym (A = 0) (pkt 6.4.3.3 normy [49]).
3. Sejsmiczne sytuacje obliczeniowe
Stosowne informacje podano w pkt 6.4.3.4 normy [49].
Postępowanie przy ustalaniu podstawowej kombinacji oddziaływań zostanie dokładniej omówione i zilustrowane na przykładzie stanu granicznego STR.
Zgodnie z normą [49] kombinacje podstawowe oddziaływań obliczeniowych można przyjąć w formie wyrażenia:
(2.4)
albo, dla stanów granicznych STR i GEO, w formie mniej korzystnego z dwóch poniższych wyrażeń:
wzór (ó.lOa) normy [49]
(2.4a)