Co stanowi granice dla jednostki
Odnosząc się do aktualnej sytuacji polskiej młodzieży, zauważa się, że rzeczywistość, w której przychodzi jej startować do przyszłych ról społecznych, warunkowana jest zarówno przez bardzo złożone wewnętrzne procesy związane z przekształceniami polityczno-gospodarczymi w Polsce, jak i przez naciski globalnego, światowego trendu przemian na wielu płaszczyznach życia. W oczach niektórych badaczy, młodzież jawi się jak kategoria społeczna, poszukująca optymalnych wariantów własnej drogi życiowej. Orientuje się ku wartościom, jakie jej zdaniem zapewnią możliwość samorealizacji w zmiennej przestrzeni społecznej, a zarazem jest doświadczana bolesną nowoczesnością. Problemy młodzieży uwidaczniają się w bardzo wielu sferach życia, min. ubóstwie relacji międzyosobowych i języka komunikacji, w zagubieniu kryteriów oceny i orientacji ku wartościom oraz w osamotnieniu i stresie bezrobocia. W skrajnych przypadkach młodzi, podatni na wpływ iluzorycznych wzorców samorealizacji, lansowanych powszechnie w przekazie medialnym w postaci atrakcyjnych ofert stylu bezstresowego życia, chwilowo pomagają w odreagowaniu trudności i napięć, wybierają je, a w konsekwencji pogłębiają własne zagubienie, uzależniając się i narażając na destrukcję.
Młode pokolenie wyrasta w nowej sytuacji społeczno-gospodarczej, gdzie ważnymi wartościami są sukces i kariera. Duże znaczenie ma inwestowanie we własną przyszłość, ma miejsce rywalizacja o najlepsze dobra, dlatego niektórzy określają takie ich uczestnictwo w społeczeństwie jako „wyścig szczurów". Z drugiej strony można je oceniać jako pokolenie ludzi samodzielnych, przedsiębiorczych, odpowiadających w pełni za siebie. Wzorce młodych są generowane przez media, które dosyć mocno sugerują „właściwy" sposób zachowania. Promowana jest postawa jednostki aktywnej, dynamicznej i zaradnej, zorientowanej na karierze zawodowej i osiągającej takie dochody, które pozwalają żyć na odpowiednim poziomie (dom, samochód, wakacje zagraniczne, zakupy w markowych sklepach itp.)