KONSTRUKCJE STALOWE STR036

36

tej geometrii lub dodatkowych oddziaływań, uwzględniających skutki tych zmian. Wymienione zagadnienia są dokładnie omówione w pkt 4.4.

36

Rys. 4.3. Modele analizy globalnej konstrukcji na przykładzie konstrukcji ramowej: 1 - model sprężysty z analizą I rzędu, 2 - model sprężysty z analizą II rzędu, 3 - model sztywno-plastyczny z analizą I rzędu, 4 - model sztywno-plastyczny z analizą II rzędu, 5 - model sprężysto-plastyczny z analizą I rzędu, 6 - model sprężysto-plastyczny z analizą II rzędu

W analizie konstrukcji coraz szerzej stosuje się metodę elementów skończonych (MES). Wytyczne stosowania metody elementów skończonych do sprawdzania stanów granicznych nośności i użytkowalności oraz zmęczenia są zamieszczone w załączniku C normy [53]. Załącznik ten precyzuje założenia obliczeniowe ze wskazówkami zastosowań, a także przedstawia i ilustruje zasady modelowania konstrukcji i jej imperfekcji oraz dobierania charakterystyk materiału.

Niezależnie od wymienionych czynników, na sposób i zakres analizy wpływa zachowanie się prętów pod obciążeniem. Wymaga ono rozpatrywania dwóch aspektów dotyczących podatności węzłów oraz stateczności ogólnej elementów.

Zagadnienie sztywności węzłów jest szczególnie ważne w konstrukcjach ramowych. Stopień sztywności węzłów: od sztywnych, poprzez podatne (w różnym stopniu), po przegubowe, wpływa na model analizy, niekiedy na konieczność projektowania węzłów przed elementami. Problematykę sztywności węzłów i ich powiązania z konstrukcją omówiono w pkt 4.6 skryptu.

Wrażliwość elementu konstrukcji na utratę stateczności ogólnej powoduje często znaczne zmniejszenie nośności elementu. Zarówno wyboczenie elementów ściskanych, jak i zwichrzenie elementów zginanych, inicjowane wyboczeniem pasa ściskanego z płaszczyzny zginania, są przedmiotem analizy. Konieczne ze względów ekonomicznych ograniczenie możliwości utraty stateczności ogólnej wymaga konstrukcyjnego usztywnienia elementów. Rozdział 7. skryptu dotyczy obliczania nośności elementów z uwzględnieniem zachowania stateczności, natomiast zagadnienia konstrukcyjnych sposobów usztywniania elementów konstrukcji są omówione w rozdz. 8.